دریای اندیشه

راساس مصوبه ستاد استانی مقابله با کرونا تعدادی از گروه های اصناف و بازاریان تعطیل شده و این باعث نارضایتی هایی گردیده به طوری که کسبه اذعان می کنند هنوز خسارات ناشی از تعطیلی های سال گذشته را جبران نکرده ایم که با تعطیلی های سال جدید و الان هم هفته جدید روبرو شده ایم و با رکود سنگین بازار خسارتمان چندین برابر شده و در مواردی ممکن است قابل جبران نباشد.
به گزارش دریای اندیشه؛ صنوف استان هرمزگان از ابتدای شروع طرح محدودیت های کرونایی علیرغم همه مشکلات اقتصادی با همراهی دلسوزانه به تعطیلی کسب و کار خود اقدام کردند تا با شیوع این ویروس منحوس مقابله کنند اما با گذشت بیش از یکسال از ورود کووید 19 به کشور و تاثیر منفی آن روی تمامی صنایع و کسب و کارها گویا همچنان قصد رفتن ندارد و در این بین بار دیگر موضوع تعطیلی بازار مطرح می شود موضوعی که با توجه به تجربیات چند مدت قبل کارایی چندانی نداشت و موجب نارضایتی بازاریان شد.
با توجه به اینکه رسول جهانگیری عضو هیات رییسه اتاق اصناف ایران در اوایل محدویت های کرونایی و تعطیلی بازاربیان داشت در حوزه اقتصادی برای مبارزه با ویروس کرونا راهکار اصلی بستن واحدهای صنفی نیست بلکه باید نظارت ها و رعایت پروتکل های بهداشتی  بیشتر شود و با توجه به شرایط تحریمی کشور اعمال محدودیت های اقتصادی کار را برای مردم و کسبه سخت تر خواهد کرد.
هر چند که تعطیلی های مکرر صنوف و نگرفتن یک تصمیم بنیادی و کارساز و نه مقطعی و لحظه ای باعث شده بعضی از بازاریان قانون را دوربزنند چون تعطیلی یک هفته ای بازار دردی از این شرایط دوا نمی کند .
هر چند بعضی از مغازه ها بسته هستند ولی برخی دیگر بیرون از مغازه یا درون مغازه با کرکره نیمه باز حضور دارند  از آنجا که بیشتر مغازه ها دارای کرکره هستند بازاریان برای جلوگیری از جلب توجه رهگذران یا ناظران مجبورند کرکره های مغازه ها را تا نیمه بالا بکشند و خم شوند و از در اصلی مغازه داخل رفته و دوباره کرکره را پایین بکشند و در فضای بسته بدون تهویه و جابجایی هوا کار کنند زیرا چاره‌ای نداشته و باید هزینه‌های خود را پراخت کنند.
از عوارض جسمانی این اقدام می توان به آثاری چون درد کمر ناشی از خم شدن در ورود و خروج از زیر کرکره، مشکلات تنفسی در فضای بسته که هوای تازه در آن جریان ندارد و یکجانشینی کامل تا زمان بازگشت به منزل اشاره کرد.
اما از تاثیرات روحی و روانی این اقدام می توان به مواردی چون استرس به علت ترس از نظارت گروه های گشت و کنترل بازار، نبود مشتری طبق روال گذشته، عدم اجازه تردد آزادانه، قطع ارتباط کاری با هم صنفان و موارد دیگر اشاره کرد.
هنگامی‌که از صاحب فروشگاهی در خصوص کاسبی به این شیوه سؤال می‌کنیم پاسخ می‌دهد از زمان شیوع کرونا تاکنون درآمد ما به کمتر از نصف کاهش‌یافته درحالی‌که هزینه‌ها سه برابر شده است پس چاره‌ای نداریم,و حتی حاضرند جریمه های قانونی را به جان بخرند.
یکی از دلایل دور زدن قانون این محدودیت ها اینست که برای رفع مشکلات کسبه ناشی از تعطیلی مغازه هایشان تدابیرمفیدی اندیشیده نشده و کاسبان و بازاریان خود برای برون رفت از مشکلاتشان و سختی های این کار مجبور به پنهان کاری در این زمینه شده و میتوان به کار آنها حق داد هر چند که درست نیست و میتواند تبعات دیگری داشته باشد. 
انجام این کارتوسط کسبه و بازاریان  در دراز مدت می تواند باعث ایجاد بی اعتمادی در حوزه اجتماعی و اقتصادی و نابودی این سرمایه اجتماعی یعنی اعتماد شود و این اقدام و تعطیلی بازار بسیار قابل تامل است چون در حالیست که بازار روز برای تهیه مواد خوراکی مملو از جمعیت است.
شرایط بد اقتصادی، کاهش فروش اصناف و سایه کرونا بر اقتصاد بر هیچ شخص و یا مسئولی پوشیده نیست و به طور زنجیر وار همه ما و کسبه را به یکدیگر متصل کرده است اما واقعیت اینست که دور زدن این محدودیت ها و دور زدن قانون نه تنها کمکی به اقتصاد ما نمی کند بلکه موجب می شود تا این ویروس زنجیر پاره کرده و علاوه بر اقتصاد , سلامتی ما را نیز تهدید کند.
در هر صورت احوال کسبه پس از یک سال دست و پنجه نرم کردن با شرایط نابسامان اقتصادی و اجتماعی حاصل از ویروس کرونا به هیچ وجه مناسب نبوده و بنظر می رسد عملی ترین و نه (بهترین) راه حل برای پشت سر گذاشتن این چالش ,تعامل و همکاری همه افراد با یکدیگردر حوزه های مختلف است.
مشکلاتی که بازاریان اصرار به انعکاس آن از طریق رسانه های جمعی مردمی دارند زیاد است از جمله:اجناس مانده در مغازه,هزینه آب ,برق,شارژ,بیمه,مالیات, و لزوم همراهی دولت در این شرایط نکته قابل توجهی است تا با این همراهی امکان کمک به صاحبان واحدهای تجاری و کسبه فراهم شود,در واقع در راستای کاهش هزینه ها لازم است تا اقداماتی صورت گیرد ,زیرا در غیر اینصورت و با تداوم اوضاع,شاهد ورشکستگی کسبه و بازاریان  بدلیل کاهش توان مالی خواهیم بود.
زمانی که شرایط تعطیلی برای فعالیت صنوف در نظر گرفته می شود باید زیرساختهای لازم نیز مهیا باشد,نمی شود تمامی کسب و کارها تعطیل شوند اما بانکها باز باشند و چک وصول کنند,در یکسال گذشته اصناف از شروع ویروس کرونا و ایجاد محدودیت های ناشی از آن بیشترین همکاری و مشارکت را در اجرای این محدودیت ها داشتند و کمترین بسته حمایتی را در مجموعه کشور دریافت کردند و آنطور که باید از اصناف حمایتی صورت نگرفته است و صنوف درخواست‌هایی را از مقامات دولتی مطرح کردند مانند درخواست‌هایی حول تسهیلات‌دهی به صنوف، معافیت‌های مالیاتی و تامین اجتماعی و بازپرداخت بدهی‌ها که هنوز هم ادامه دارد.

زردشت