دریای اندیشه

نخلهایی که ایستاده مُردند

با به صدا در آمدن زنگ خطر نابودی نخلستان های کشار ضرورت دارد که مسئولان برای مهار کردن این بحران با عزمی جدی نسبت به نگهداری این منابع عظیم و ظرفیت‌های موجود وارد میدان شوند تا از یک فاجعه‌ی زیست محیطی جلوگیری شود.

مرضیه ساحلی زادگان ـ بندرخمیر

نخل های سر به فلک کشیده، کهور های کهن، درختان شریشک، گز، امبو و .... کلاً درختان آشنا با اقلیم منطق و نخلستان بزرگ و پهناور نیمه فرسوده هستند.

به گزارش خبرنگار دریای اندیشه از خمیر؛ این مجموعه، نخلستان بزرگ کشار تشکیل می دهد که روزگاری در امتداد رودخانه کل از ابتدای آبادی کشار چمردان تا انتهای روستای کشار زیر همراه با جریان رودخانه امتداد داشت.

این روزها نه تنها از جانب صاحبان خود مورد بی مهری و بی توجهی شده اند بلکه شهروندان هم گویا دل از این نخلستان زیبا ببریده اند و با این نخلستان که زمانی ماوا و آرام بخش شهروندان بود بی مهری می کنند. 

در روزگاری نه چندان دور در این مواقع از سال که فصل خرما و برداشت آن است، نخلستان حال و هوای دیگری داشت.

کوچ اهالی روستا از محله به نخلستان و خوابیدن روی گافره و سرگ، عجب صفایی داشت.

رونق نخستان کشار به گونه بود که در فصل برداشت میهمان خیلی از هم استانی ها بود و از خیلی نقاط استان برای تأمین خرما راهی نخلستان کشار می شدند.

 اما حالا اگر در یک روز تعطیلی سری به نخلستانی که در قلب روستا واقع است بزنیم آن نخلستان ها از ما گلایه‌مند است. نخل های که به حال خود رها شده اند تا در خلوت خود ایستاده جان بدهند.امروز دیگر بلبل ها و دمیل ها به جای آواز شادی برای نخل ها مرثیه می خوانند.

امروز دیگر شریشک دلتنگی بچه های است که از شاخه هایش بالا بروند حتی جان تحمل جسم نحیف بچه ها ندارد که برای بازی دارتلمپکا از شاخه ها بالا بروند.سر بن خالی تنهایی نخل ها و خلوت...، سکوت مطلق این نخلستان همه و همه آزار دهنده است.

خصوصاً برای کشاری های که از قدیم در این نخلستان بزرگ خاطره دارند. از نخلستان کشار به عنوان یکی از نخلستان های بزرگ استان نیز یاد می شود، نخلستان که روزگاری از نظر تعداد و وسعت سوم استان بود به قول قدیمی ها « مغ کشار نر فینن مغ فین نر مینو ...»

یاد آن روزها به خیر روزگاری عصرهای پنجشنبه و جمعه مملو از جمعیت بود.

زیر نخل سرگپ « محله گچینی یا حتی محدوده قبرستان کشار بالا لب رودخانه کشار زیر و سین آباد کشار چمردان... 

 به مرور که توجه به این نخلستان کمتر شد مردم کم کم از این نخلستان فاصله گرفتند و این روزها این مکان پر خاطره خالی از گردشگر است.نخل ها کم کم جای خود را به گونه مهاجم درختان کرت دریایی می دهند.

چه می توان گفت فقط آه و افسوس...  

ان شاالله روزی برسد با احیای اساسی این نخلستان مجدداً زنده شاداب و برای منطقه جذاب نمایند.