به قلم : مهسا عیدی
به گزارش اختصاصی دریای اندیشه؛فوتبال در هرمزگان همیشه قصه‌ای پر فراز و نشیب داشته است؛ از روزهایی که ورزشگاه تختی بندرعباس پر از تماشاگران پرشور بود و تیم‌های لیگ یک با غیرت در زمین حاضر می‌شدند، تا امروز که دو نماینده استان در لیگ دسته دوم کشور حتی از داشتن یک زمین استاندارد برای میزبانی مسابقات خود محروم مانده‌اند. گویی فوتبال این استان در چرخه‌ای تکراری از وعده‌ها، تأخیرها و بی‌توجهی‌ها گرفتار شده است.
ورزشگاه تختی؛ وعده‌ای که عملی نشد
بنا بود سه ماه پیش بازسازی ورزشگاه تختی آغاز شود. هواداران امیدوار بودند که با این اقدام، دوباره بتوانند شاهد بازی‌های تیم‌های محبوبشان در قلب بندرعباس باشند. اما آنچه رخ داد خلاف انتظار بود. پروژه‌ای که باید ماه‌ها پیش کلید می‌خورد، تازه آغاز شده و هنوز با استانداردهای موردنیاز فدراسیون فوتبال فاصله دارد. همین تأخیر، عملاً باعث شد تیم‌های لیگ دوم استان از حضور در خانه محروم بمانند.
خلیج فارس؛ ورزشگاهی که دروازه‌اش بسته ماند
مشکل زمانی پیچیده‌تر شد که رفعتی نماینده فدراسیون و دبیر کارگروه استانداردسازی ورزشگاه‌های کشور، اعلام کرد ورزشگاه بین‌المللی خلیج فارس فقط در اختیار تیم‌های لیگ یک یعنی پالایش نفت بندرعباس و شناورسازی قشم قرار دارد. به این ترتیب دو تیم لیگ دوم استان که امید داشتند بتوانند موقتاً در خلیج فارس بازی‌هایشان را برگزار کنند، ناچار به ترک بندرعباس شدند.
هزینه‌های سنگین سفر به قشم
اکنون تیم‌های لیگ دوم هرمزگان مجبورند برای میزبانی، راهی قشم شوند. این یعنی علاوه بر سختی‌های لجستیکی، هزینه‌های سنگینی نیز بر دوش باشگاه‌ها گذاشته می‌شود. برای هر بازی باید سفر، اقامت و سایر مخارج تأمین شود؛ هزینه‌هایی که باشگاه‌های لیگ دویی توان پرداخت آن را ندارند.
آینده مبهم فوتبال استان
این شرایط نه‌تنها هواداران را دلزده کرده، بلکه آینده فوتبال استان را هم در هاله‌ای از ابهام قرار داده است. تیم‌هایی که قرار بود سکوی پرش جوانان هرمزگانی به سطوح بالاتر باشند، حالا درگیر بقا هستند. وقتی زمین تمرین و ورزشگاه خانگی نباشد، انگیزه بازیکنان کاهش می‌یابد و سرمایه‌های انسانی فوتبال استان هدر می‌رود.
حسین، هوادار پرشوری که سال‌ها همه بازی‌ها را دنبال کرده، با نگرانی می‌گوید: این وضعیت یعنی حذف تدریجی فوتبال هرمزگان. بازیکن‌ها انگیزه‌شون رو از دست می‌دن، تماشاگرها کم‌کم دلزده می‌شن و باشگاه‌ها به خاطر هزینه‌ها زمین می‌خورن. آینده‌ای برای فوتبال استان نمی‌مونه.
مسئولیت با کیست؟
سؤال مهمی که این روزها ذهن هواداران را مشغول کرده این است که مسئولیت این وضعیت با چه کسی است؟ اداره‌کل ورزش و جوانان استان؟ فدراسیون فوتبال؟ یا مدیرانی که سال‌ها وعده داده‌اند اما عمل نکرده‌اند؟
کارشناسان ورزشی معتقدند اگر بازسازی ورزشگاه تختی به‌موقع آغاز می‌شد، امروز شاهد این بحران نبودیم. همچنین می‌توانست با برنامه‌ریزی درست، استفاده مشترک تیم‌های لیگ دو و لیگ یک از ورزشگاه خلیج فارس امکان‌پذیر شود. اما نبود هماهنگی و مدیریت واحد، فوتبال استان را به این نقطه رسانده است.
هواداران؛ سرمایه‌ای که نادیده گرفته شد
یکی از مهم‌ترین بخش‌های فوتبال، هواداران هستند. آن‌ها سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی ورزش به شمار می‌آیند. اما این روزها، صدای آن‌ها کمتر شنیده می‌شود. بسیاری از خانواده‌ها که علاقه‌مند بودند در روزهای تعطیل به ورزشگاه بروند و در کنار تیم‌های محبوبشان باشند، اکنون از این امکان محروم‌اند.
فوتبال فقط ۹۰ دقیقه بازی نیست؛ شور و نشاطی است که به جامعه تزریق می‌شود. این جمله‌ای است که یک کارشناس ورزشی هرمزگان در گفت‌وگو با خبرنگار ما بیان می‌کند. او ادامه می‌دهد: وقتی تیم‌ها خانه نداشته باشند، هواداران هم پراکنده می‌شوند. این به معنای از دست دادن بزرگ‌ترین سرمایه فوتبال است.
راه‌حل‌ها چه باید کرد؟
برای برون‌رفت از این بحران، چند راهکار مطرح شده است:
1. تسریع در بازسازی ورزشگاه تختی و تکمیل استانداردهای لازم برای میزبانی لیگ دو.
2. استفاده موقت تیم‌های لیگ دو از ورزشگاه خلیج فارس با هماهنگی فدراسیون و مدیریت استان.
3. حمایت مالی از باشگاه‌ها برای جبران هزینه‌های اضافی ناشی از سفر به قشم.
4. ایجاد کمیته مشترک بین مسئولان استان و فدراسیون فوتبال برای حل مشکلات زیرساختی.چشم‌انتظار یک تصمیم
در پایان، باید گفت که فوتبال هرمزگان بیش از هر زمان دیگری نیازمند تصمیم‌های جدی و سریع است. اگر امروز اقدامی نشود، فردا شاید دیگر فرصتی برای جبران باقی نماند. هواداران، بازیکنان و حتی آینده‌سازان فوتبال این استان چشم‌انتظارند که مسئولان صدای آن‌ها را بشنوند و این معضل قدیمی را برای همیشه حل کنند.
مجید، هوادار قدیمی بندرعباس در پایان گفت‌وگویمان جمله‌ای می‌گوید که شاید بهترین
جمع‌بندی این گزارش باشد: ما فقط یک چیز می‌خوایم؛ اینکه تیم‌های استان توی خانه خودشون، جلوی چشم ما بازی کنن.
