به قلم:مهسا عیدی

به گزارش اختصاصی دریای اندیشه، محله سیم بالا یکی از محله‌های قدیمی و ریشه‌دار شهر بندرعباس است که نام آن برای بسیاری از بندری‌ها یادآور گذشته‌ای سرشار از خاطرات است. کوچه‌های باریک و قدیمی، خانه‌های بومی با حیاط‌های کوچک، و هم‌نشینی نزدیک خانواده‌ها، هنوز هم در بخشی از این محله دیده می‌شود. موقعیت جغرافیایی ویژه سیم بالا و نزدیکی آن به چهارراه مطهری، میدان انقلاب، خیابان چمران و پارک دباغیان، اهمیت آن را دوچندان کرده است. اما با وجود این جایگاه مرکزی و تاریخی، مشکلات متعددی سیم بالا را به یکی از محله‌های پرچالش شهر بدل کرده است.
از نبود نام‌گذاری رسمی در کوچه‌ها گرفته تا تاریکی معابر شبانه، کنده‌کاری‌های نیمه‌تمام، فقدان سطل زباله در برخی نقاط، و آسفالت فرسوده خیابان‌ها، همگی زندگی روزمره اهالی را با دشواری مواجه کرده‌اند. ساکنان این محله بارها خواستار رسیدگی مسئولان شده‌اند، اما به گفته آنان، وعده‌ها بیشتر در حد حرف باقی مانده است. اهمیت ماجرا تنها در مسائل ظاهری و زیبایی شهری خلاصه نمی‌شود؛ بلکه امنیت، سلامت و رفاه اجتماعی ساکنان در گرو رفع همین مشکلات به ظاهر ساده است. این گزارش میدانی با حضور در کوچه‌ها و گفت‌وگو با اهالی، تلاش دارد صدای مردم سیم بالا را به گوش مدیران شهری برساند؛ صدایی که اگر جدی گرفته شود، می‌تواند آینده‌ای بهتر را برای این محله رقم بزند.

بر اساس مشاهدات میدانی، یکی از مهم‌ترین مشکلات سیم بالا نبود نام‌گذاری رسمی برای بسیاری از کوچه‌هاست. این مسئله نه‌تنها اهالی را هنگام آدرس‌دهی سردرگم می‌کند، بلکه خدمات‌رسانی دستگاه‌هایی چون اورژانس، آتش‌نشانی، پست و تاکسی‌های اینترنتی را نیز مختل ساخته است. برای مثال، تأخیر چند دقیقه‌ای آمبولانس در یافتن یک آدرس می‌تواند به قیمت جان یک بیمار تمام شود.

مشکل دیگر، فقدان روشنایی مناسب در شب است. ساکنان، به‌ویژه زنان و کودکان، شب‌ها احساس امنیت نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند از خانه خارج نشوند. تاریکی کوچه‌ها بستری برای بروز جرائم خرد فراهم کرده و نگرانی‌های جدی اجتماعی و روانی برای خانواده‌ها ایجاد کرده است.
از سوی دیگر، پروژه‌های حفاری شرکت گاز بدون ترمیم اصولی رها شده‌اند. کوچه‌ها پر از کنده‌کاری‌های نیمه‌کاره و ناهمواری‌هایی است که عبور و مرور را سخت کرده و جلوه بصری محله را به‌شدت آسیب زده است. در کنار این‌ها، نبود سطل زباله در خیابان چمران ۴۵ سبب رها شدن زباله‌ها در فضای باز و انتشار بوی نامطبوع شده است. این موضوع، علاوه بر ایجاد منظره‌ای ناخوشایند، خطر بیماری‌های محیطی را افزایش داده است.
چاله‌های متعدد خیابان‌ها و فرسودگی آسفالت نیز درد مشترک همه اهالی است. خودروها هنگام عبور آسیب می‌بینند و رانندگان بارها نسبت به این موضوع گلایه کرده‌اند. در واقع، مجموعه‌ای از مشکلات کوچک اما تأثیرگذار، زندگی روزمره مردم سیم بالا را تحت فشار قرار داده است.

صدای مردم؛ روایت محله‌نشینان

زهرا ، خانه‌دار ساکن در این محله گفت: من بیش از ۳۰ ساله که در این محله زندگی می‌کنم. قبلاً سیم بالا آرامش بیشتری داشت. الان وقتی مهمان برای ما میاد، پیدا کردن کوچه و آدرس خیلی سخته. بارها پیش اومده پیک یا تاکسی اینترنتی دیر رسیده، چون اسم مشخصی روی کوچه‌ها نیست. شب‌ها هم وقتی بچه‌هام از کلاس برمی‌گردن، تا دم کوچه میرم دنبال‌شون چون واقعاً تاریکه و آدم احساس امنیت نمی‌کنه.
محمد، راننده تاکسی اینترنتی نیز گفت: ما راننده‌ها خیلی اذیت می‌شیم. وقتی آدرس به کوچه‌های سیم بالا می‌خوره، معمولاً باید چند بار تماس بگیریم تا محل دقیق رو پیدا کنیم. تازه اون هم همیشه درست درنمیاد. از طرف دیگه، وضعیت آسفالت خیلی خرابه. ماشینم چند بار کمک‌فنرش به خاطر همین چاله‌ها آسیب دیده. هزینه تعمیر برام زیاده ولی هیچکس جوابگو نیست.
فاطمه، دانشجوی دانشگاه هرمزگان ابراز کرد: بیشتر شب‌ها مجبورم از دانشگاه برگردم. وقتی به محله می‌رسم، واقعاً از تاریکی می‌ترسم. هیچ چراغی توی بعضی کوچه‌ها نیست. چند بار هم شنیدم که گوشی یا کیف بعضی خانم‌ها رو دزدیدن. ما فقط می‌خوایم مثل بقیه جاهای شهر، امنیت و آرامش داشته باشیم.
قاسم _ بازنشسته و ساکن قدیمی محله نیز می‌گوید: این محله قدمت زیادی داره. من از بچگی همین‌جا بزرگ شدم. همیشه آرزو داشتم که مسئولان به سیم بالا توجه بیشتری کنن. الان با این همه کنده‌کاری و زباله‌های رها شده، چهره محله زشت شده. چرا باید ما مردم قدیمی این همه سختی رو تحمل کنیم؟ ما هم حق داریم در محله‌ای تمیز و ایمن زندگی کنیم.
مشکلات سیم بالا تنها محدود به چند کوچه و خیابان نیست؛ بلکه به نوعی نماد کم‌توجهی به محلات قدیمی شهر محسوب می‌شود. در حالی که این محله می‌تواند با حفظ هویت تاریخی و رسیدگی به زیرساخت‌ها، به یکی از مناطق زیبا و جذاب بندرعباس بدل شود، اکنون با معضلاتی دست و پنجه نرم می‌کند که نه‌تنها کیفیت زندگی ساکنان را پایین آورده، بلکه بر تصویر کلی شهر نیز تأثیر منفی گذاشته است.
پیشنهادهایی همچون نام‌گذاری رسمی کوچه‌ها، نصب چراغ‌های روشنایی در معابر، ترمیم اصولی حفاری‌های شرکت گاز، نصب سطل‌های زباله در نقاط کلیدی و آسفالت‌کاری خیابان‌ها، تنها بخشی از اقداماتی است که می‌تواند سیم بالا را از وضعیت کنونی نجات دهد. اجرای این اقدامات نیازمند همکاری همه‌جانبه دستگاه‌های خدمات‌رسان و مشارکت فعال مردم است.
اهالی محله بارها صدای خود را به گوش مسئولان رسانده‌اند؛ حال نوبت مسئولان است که با نگاه مسئولانه و اقدام عملی، امید را به کوچه‌های تاریک سیم بالا بازگردانند. بی‌شک توجه به چنین محلاتی نه‌تنها رضایت ساکنان را به همراه خواهد داشت، بلکه گامی در جهت توسعه متوازن و پایدار شهری خواهد بود.