تنها دریاچه طبیعی بندرعباس که سالها بدون توجه رها شده امروز در وضعیت خطرناک نابودی قرار دارد.
مرتضی سلیمانی
به گزارش اختصاصی دریای اندیشه ،دریاچه محله گل کنی بندرعباس که تنها دریاچه درون شهری استان هرمزگان به شمار می رود ، یکی از جاذبه های طبیعی این منطقه است که با سهل انگاری مسئولین امر در حال تبدیل شدن به زباله دان فاضلاب و نخاله های ساختمانی است.
اگر چه ساخت و ساز در حریم دریاچه غیر قانونی است ،اما این دریاچه که وسعت فراوانی دارد، سه محله ، اسلام آباد، ۲۲بهمن و گل کنی را شامل می شود، و بالای ۳۰۰ خانوار در روی این دریاچه به صورت شبانه ایجاد شده و تنها راهکار‌‌متولیان امر دیوار کشی نیم متری است که فقط در بخشی هایی از این دریاچه میتوان آن را دید.
دریاچه بندرعباس ،حالا سرنوشت مشابهی با دیگر دریاچه‌های نابود شده کشور پیدا کرده است؛ عرصه‌های این دریاچه با ویلاسازی ، محل دپوی زباله و رها سازی فاضلاب هر روز کوچک و کوچک‌تر می شود.
زیستگاهی طبیعی که روزانه عرصه آن به واسطه تصرفات از بین می‌رود، ساخت و سازهایی که حالا تعداد آنها در سایه عدم نظارت افزایش یافته و عملا شرایط را برای ادامه زندگی در این زیستگاه از بین برده است.
مظلومیت دریاچه بندرعباس آنقدر زیاد است که تنها عده کمی از مردم خود منطقه از وجود چنین زیستگاهی خبر دارند و با گذشت سالها محیط زیست ، شهرداری ،مسکن و شهرسازی با ولنگاری از این عدم آگاهی سو استفاده و این دریاچه طبیعی را به مرز نابودی کشانده اند.
مصطفی که در نزدیکی این دریاچه زندگی می‌کند در این باره می‌گوید: تصرف حریم دریاچه بندرعباس مربوط به امروز نیست و باید قبل از این با تقویت نظارت در این حوزه، اجازه ساخت و ساز داده نمی شد.
وی ادامه می دهد: در واقع در منطقه دریاچه گل کنی باید منابع طبیعی از عرصه خود حفاظت می کرد و محیط زیست هم لازم بوده حریم و عرصه تالاب را حفاظت کند اما این حجم از ساخت و سازها به نوعی چشم پوشی بوده است و درحالی که شرح وظایف دستگاه ها مشخص بوده اما هیچگونه ضابطه‌ای در این باره رعایت نشده است.
با توجه به اهمیت نابودی دریاچه درون شهری بندرعباس ،بحث حفاظتی صرفا فقط تا زمانی که چماق قانون باشد موفق است اما تا شرایط متعادل شود امکان تصرف وجود دارد لذا باید فرهنگ و دانش زیستی را ارتقا و ارزش آن را به جوامع بیرونی تفهیم کنیم.
تحقیقات و شواهد به جا مانده از دریاچه درون شهری بندرعباس نشان می دهد زادآوری، پناهگاه پوشش گیاهی و تامین غذا برای پرندگان در این زیستگاه از بین رفته و این در حالی است که عوامل مختلفی برای یک زیستگاه مهم است.
توان اکولوژیک دریاچه بندرعباس با ساخت و سازهای غیر قانونی و دفن نخاله های ساختمانی ضعیف شده و‌این تالاب خیلی زودتر از آنچه پیش بینی می کنیم خشک و از بین می رود.
باید برای این سیستم و تالاب به عنوان آنچه در تصرفش
است محدوده و حریم مشخص و عوامل خطرساز از بین
برود و جلوی ساخت و ساز های بیش از اندازه گرفته شود.
درحالی طی سالهای گذشته ساخت و سازها در بستر و حریم رودخانه و عرصه های طبیعی به معضلی برای محیط زیست تبدیل شده است که این عرصه ها به صورت غیر منطقی و خلاف قانون به ملک شخصی تبدیل و به تقابل و تهدیدی جدی برای عرصه زیست محیطی تبدیل شده است.
دریاچه درون شهری بندرعباس تنها منطقه گردشگری استان هرمزگان است ،که هیچ اطلاعاتی در خصوص آن منتشر نشده و ساخت و سازهای بی رویه مردم در حریم آن باعث نابودی آن شده است.
جالب است بدانیم این دریاچه تنها ۲ هزار متر از دریا فاصله دارد و در گذشته محل اسکان پرنده های مهاجر و زیست انواع مختلفی از آبزیان بوده است.
امید می رود پژوهشکده خلیج فارس با همکاری محیط زیست و دیگر ارگانهای دخیل در باز آفرینی و‌احیای این منطقه بکر دست بکار شوند‌و از این موهبت الهی به بهترین نوع ممکن استفاده کنند.
