گرانی سرسام آور شیرینی‌جات نسبت به سال‌های گذشته این محصول خوشمزه و شیرین را از سفره‌های عید اکثر مردم حذف خواهد کرد.
نازنین ستاری –
به گزارش اختصاصی روزنامه دریای اندیشه، برای ما بچه‌های دهه‌ی ۶۰، ۷۰ و ۸۰ – عید یک حالتی زیبا و نوستالژیک دارد، برای ما ها عید یعنی شیرینی، آجیل، پسته و عیدی مسئله‌ای هر چه پیش‌تر می‌رویم محتویات آن کمتر می‌شود،مثلا عیدی‌های ما درست در زمانی که سال به سال در حال افزایش بود از یک جایی به بعد دچار تورم شد و پدر و مادرها مجبور شدند عیدی را به یو اقدام سمبلیک تبدیل کنند وگرنه نسل ما یکی از لذت‌هایش قایم‌کردن پول‌های عیدی زیر فرش و شمردن میهمان‌های باقی مانده برای افزایش نقدینگیِ عیدی‌هایمان بود، مسئله‌ای که به نظر می‌آید دهه نودی‌ها و دهه جدیدی‌ها کمتر از این لذت‌ها بهره‌مند هستند و رفته رفته همه‌ی آن‌ها در حال حذف شدن است.یکی دیگر از لذت‌های نسل ما جداکردن پسته و بادام از داخل آجیل‌ها بود مسئله‌ای که هر سال با شیب ملایمی یک بخش از آن حذف شد تا اینکه " پسته " کاملا از سفره‌های عید حذف شد و به نخودچی، کشمش رسید و امسال هم که با این وضعیت گمان نمی‌کنیم زورمان به خریدن آجیل برسد.
البته ناگفته نماند امسال از سبزی‌پلو با ماهی‌های شب عید، ماهی نیز حذف شده است و این بیم وجود دارد که عید نوروز ۱۴۰۲ – بخش عمده‌ای از مردم دیگر حتی توان خرید شیرینی هم ندااشته باشند، همه این‌ها یعنی، در دهه جدید، باید شاهد خداحافظی با نوروز باشیم، با عید باستانی‌ای که همه ما را دور هم جمع می‌کرد اما بالا بودن مخارجِ پذیراییِ نوروزی منجر خواهد شد که دیگر رسم دیرینه‌ی دید و بازدیدها جمع شوند و بچه‌های این سرزمین بدون نوروز و آداب و رسوم مربوط به آن تربیت شوند.
البته نباید به " نوروز " نگاهی ساده و سطحی داشته باشيم چرا که این عید بزرگ، ریشه‌ای در تمدن ما ایرانی‌ها دارد و تقریبا جغرافیای ایران زمین را در طول تاریخ روشن و به نمایش می‌گذارد، چنانچه، نوروز در کشورهایی مثل تاجیکستان، روسیه، ترکمنستان، هند، پاکستان، قرقیزستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین و ازبکستان تعطیل رسمی است و مردم آن را به جشن و پایکوبی می‌گذرانند.
بنابراین نوروز نیز مانند اسلام می‌تواند حلقه‌ی وصلی برای ایجاد و یا حتی احیای یک تمدن باشد و ما که در این برهه از تاریخ زیست می‌کنیم وظیفه داریم با هر ابزاری که می‌توان این جشن بزرگ تاریخی را برای آیندگان خود حفظ کنیم.
طبق پژوهش‌های انجام شده؛ نوروز در دوره‌ی اشکانیان و ساسانیان گرامی بوده و در دوره ساسانیان، جشن سال نو دست‌کم شش روز طول می‌کشید و به دو دوره نوروز کوچک و نوروز بزرگ بخش‌بندی شده بود. اسم دیگر نوروز کوچک، نوروز عامه بود و برای پنج روز، از یکم تا پنجم فروردین طول می‌کشید. روز ششم که به خرداد‌روز مشهور بود، نوروز بزرگ یا نوروز خاصه نامیده می‌شده است و هر روزی که فرا می‌رسید، دسته‌ای از طبقات مردم به درگاه شاه می‌رفتند و شاه به حرف‌هایشان گوش می‌داد و برای حل‌و‌فصل مشکلاتشات دستوراتی صادر می‌کرد. در روز ششم فقط نزدیکان شاه بار داده می‌شدند.مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۸ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۱۰، روز ۲۱ ماه مارس را به‌عنوان «روز جهانی عید نوروز» به رسمیت شناخت. در متن تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل، نوروز جشنی با ریشه ایرانی و قدمتی بیش از ۳ هزار سال توصیف شده است که امروزه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر آن را جشن می‌گیرند.در تاریخ ۷ فروردین ۱۳۸۹ نخستین دوره جشن جهانی نوروز در تهران برگزار و این شهر به‌عنوان «دبیرخانه نوروز» تعیین شد. پس از آن در سال ۱۳۹۱ برای نخستین بار این جشن باستانی را در صحن عمومی سازمان ملل و یونسکو به میزبانی ایران جشن گرفتند و بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، به این مناسبت پیامی صادر کرد.
ما ایرانیا در درازای تاریخ با همه ی پستی و بلندی‌هایی که داشته است در میان انبوه مشکلات و هجمه ها تنها چیزی که نه فراموش کردیم نه فراموش می کنیم ریشه هایمان است، یک ایرانی هر جای دنیا هم که باشد عید نوروز را جشن می‌گیرد، همانگونه که برخی از کشورهای مستعمره اتحادیه جماهیر شوروی در سال‌هایی که جشن گرفتن نوروز ممنوع بود، این کار را به صورت مخفیانه انجام می‌دادند، نوروز به معنای نو شدن است و ما برای این روز سعی می کنیم تا حد امکان زندگیمان را نو کنیم و دستمال برداریم و بکشیم روی کینه ها و کدورتا تا پاک بشه همه چیز از زشتی ها.
در این بین آیین و مراسم هایی داریم که ممکنه در گوشه کنارای این مرز و بوم طریقه ی انجام‌شان باهم دیگر فرق داشته باشد اما اشتراکات زیادی هم دارند اولین و مهم ترین این اشتراکات چیدن سفره ی هفت سین است، سفره‌ای که سال های ساله حتی پایش به کاخ سفید در ناف آمریکا هم کشیده شده است!
در سفره ی هفت سین هفت تا سین داریم با هزار تا داستان و تحلیل و افسانه برای هریک از سین ها علاوه بر سین ها توی سفره مون آجیل و شیرینی هم می زاریم که این روزا قیمتشون به قدری سر به فلک کشیده که برای بعضیامون شده آرزو!
قیمت آجیل و پسته رو که دیگه نگم براتون که بعضی از اقلام پسته پاشو گذاشته روی گاز و برخی خبرها حاکی از آن است که میلیون تومان را هم رد کرده است و اونطوری که معلومه حالا حالا هم قصد کوتاه آمدن ندارد،شیرینی رو هم که آنقدر گفتید برای سلامتی ضرر دارد که کم کم بهش برخورده و می خواد از سفره های عیدمون خداحافظی کنه البته تقصیر خودش نیستا اونم دل پری داره از این وضعیت!
وقتی آرد و شکر بشه چند برابر این رفیق شیرینمون هم چاره ای جز گرون شدن نداره اینم بگم که هیچکس از این شرایط راضی نیست نه قنادا راضی‌ان که با گرونی های اخیر و کم شدن قدرت خرید مردم اونا هم ۳۰ تا ۴۰ درصد بازارشون رو ازدست دادن نه مردم راضی ان که روز به روز فقیر تر می شن نه حتی مسئولین کار کار آمریکاست از من گفتن بود!
۱۷ شهریورماه سال ۱۴۰۰ یه سری از قنادا توی اتاق اصناف جمع شدن و چند مدل شیرینی رو کیلویی از ۴۱ تا ۷۸ هزارتومن قیمت گذاری کردن که البته با استقبال ویژه ی بازار همین قیمتا رو دو برابر و حتی بیشتر گذاشتن توی جعبه و دادن دست مردم!
این روند ادامه پیدا کرد و امسال این قیمتا سر به فلک کشیدن و از کیلویی ۱۶۵ هزار تومان تا ۲۷۰ تومن افزایش پیدا کردن!
خیلیه ها نه!؟ شیرینی‌های دیگه ای هم هستن مثل نخودچی که بسته هاشون به یه کیلو هم نمی رسه ولی قیمتشون از ۲۱۰ هزار تومان شروع می‌شود!
به نظرم حتی خود شیرینی نخودچی هم فکر نمی‌کرد یه روز آنقدر قیمتش سر به فلک بکشه !
من مسئول نیستم، مدیر هم نیستم، اما فکر نمی‌کنم، اما آقایان مسئول، عیدی که توش نشه لباس نو پوشید، نشه شیرینی و آجیل خورد، میوه را قطره‌چکانی مصرف کرد، دقیقا فرقش با روزای قبل ما چیه؟ من کارشناس نیستم اما همش سه روزهِ و به نظرم دولت می‌تونه با یه توجهِ شیرین همونطور که مرغ و گوشت و برنج و نان مردم را به قیمت منطقی در ایام خاص مثل ماه رمضان تامین می‌کند یه سری اقلام عیدانه را هم در این ایام تامین کند.
عید ما مردم و شما مسئولین مبارک!