ایران به چهارمین سال خشک وکمبارش وارد شده است و بارشهای کمتر از نرمال و دمای هوای بیش از نرمالی را تجربه کرد که به گفته مسئولان و کارشناسان از گرمایش هوا و تغییرات اقلیمی سرچشمه میگیرد. مسئله دیگری که این روزها بسیار مطرح شده، بارورسازی ابرها برای افزایش بارندگیهای کشور است و به گفته سازمان هواشناسی کشور سازمانی ذیل وزارت نیرو مسئولیت اجرای طرح بارورسازی ابرها را برعهده گرفته وممکن است بارورسازی ابرها سبب افزایش ۱۰ درصدی راندمان بارش شود اما راهکار عملی و موفقی برای فرار از خشکسالی بهویژه برای مناطقی مثل ایران محسوب نمیشود همچنین سازمان هواشناسی جهانی نیز درباره این موضوع توصیهای تاکنون نداشته است.
رئیس مرکز ملی پیشبینی و مدیریت بحران مخاطرات وضع هوا نیز درباره این موضوع میگوید: بارورسازی در بازه زمانی و مکانی محدود اثرگذار است. برای مثال در رویدادی نظیر المپیک یا یک موقعیت مکانی نظیر پشت سدها و دریاچهها و… سابقه عملی دارد و نمیتوان قاطعانه گفت که این کار در مقیاس بزرگ و بر بارندگیهای یک کشور میتواند تاثیرگذار باشد. در واقع این کار برای کشور پهناوری همچون ایران اصلا اجرایی و عملی نیست.
به گفته نایب رئیس انجمن علوم و فنون دریایی ایران نیز طی این سالها بشر تلاش فراوانی کرده تا با استفاده از دانش خرد فیزیک ابر، فرآیندهای طبیعی میعان و بارش را تغییر دهد. هدف اصلی در بیشتر موارد، افزایش باران به روش مصنوعی بوده است. پاشیدن بلورهای یخ خشک(دیاکسدی کربن جامد)، بلورهای یدور نقره و تقویت حرکتهای صعودی در ابر از جمله روشهایی بوده که تاکنون به کار گرفته شده است. کشورهای بسیاری به این موضوع پرداختهاند و مقالات بسیاری در مجلات معتبر علمی به چاپ رسیده است اما در هیچ یک از آنها موردی یافت نمیشود که ادعا کرده باشند از این طریق مشکل کم آبی و خشکسالی را حتی در مناطق کوچک و برای کوتاه مدت حل کرده باشند. لذا بسیاری از کشورها آن را کنار گذاشته و تلاش خود را معطوف به مدیریت منابع آب کردهاند.
