علی ستاری –
پیاز ، محصولی پر استفاده در آشپزی ما ایرانیها است اما این روزها در بازار بندرعباس بین ۲۵ هزار تومان تا ۴۶ هزارتومان خرید و فروش میشود و مردم توان خرید آن را ندارند.
به گزارش روزنامه دریای اندیشه، یکی از ویژگیهای ما ایرانیها، خوش مشرب بودنمان است، ما زود با همه میجوشیم و زود دوست میشویم بخاطر همین هر گوشهای از ایران را که نگاه کنید، به خونگرمی و میهمان نوازی معروفند، سفرههای رنگین ما ایرانیها همیشه معروف بوده، آبگوشتهای چرب و چیلی، کباب و انواع چلوها و پلوها، خلاصه هر کی ایران بیاد یک شیکم سیر غذاهای جور و واجور میخوره، ما ایرانیها همیشه سفره دار بودیم، همیشه سفرههامون به روی هم باز بوده و به هر بهانهای خونهی همدیگه مهمونی میرفتیم، هنوز یادمون نرفته هر شب شام خونهی یکی یا به صورت هفتگی دور هم جمع میشدیم، اما از یک جایی به بعد رمقمون برای دور هم بودن کمتر شد، بهانههای با هم بودن از بین رفت، بزرگترامون بهانهی خوبی برای توجیهش داشتن، همه کاسه و کوزهها را شکستن سر فضای مجازی، گفتند از وقتی این گوشیا اومده دیگه کسی به دیگری سر نمیزه،دیگه دور هم جمع نمیشیم ، دیگه و دیگه و دیگه و دیگه…
اما خب مگه سفرههای عید و شب یلدارو یادتون رفته، انار و هندوانه و آجیلِ سر سفره، خداییش اون رنگینیِ سفرههامون هنوز هست که دورش جمع بشیم ؟ نکنه اینم تقصیرِ فضای مجازیهِ؛ قدیما پدر بزرگ مناسبتی که میشد گاو و گوسفندی زمین میزد و همه رو دور خودش جمع میکرد؟ آقا جون شما میتونه الان به جا دو تا مرغ چهارتا مرغ بخره و بچههاشو دعوت کنه خونهاش، اینم تقصیر گوشیا بود؟
هر کی ندونه خودمون که میدونیم از یه جایی به بعد گفتیم هزینهها سنگینه باید بیشتر تلاش کنیم، هی دویدیم ماشین دویید، هی دویدیم خونه دوید، هر چی تلاش کردیم به مقصد نرسیدم آخرشم که شب رسیدیم به خونه آنقدر خسته بودیم، کل زورمون رو جمع میکردیم فقط همین گوشی رو میتونستیم بلند کنیم تا چند تا عکس فیلم ببنیم تا یادمون بره امروز دنبال چیا دویدیم و به چیا نرسیدیم؛
هر کی ندونه خودمون که میدونیم، از یه جایی به بعد رحمتهامون شدزحمت؛ گفتیم از این بعد کمتر بریم خونهی آقاجون و داداش؛ شاید این ماه دستشون خالی باشه، " خانم الان بریم خونه بابات وِر میداره کلی غذا میپزه و شرمنده میشیم، بابا خرجا گرونه" ؛ قصه نمینویسما، اینا دیالوگهای هر روز و شب و خیلی از ماست خیلی ها که یه روز گوشت از سفرهمون پر کشید، یه روز مرغ از سفرهمون پر کشید، یه روز ماست و شیر را از برنامهی غذاییمون حذف کردیم و امروز حتی نمیتونیم پیاز برای خونهمون بخریم، به قول همشهریامون " دگه پیازم ناتونیم بخوریم" البته همه افهمن حبابن ولی این حباب پدر مردم در ایواردن" به قول سرحدیها: پیاز در کشور تبدیل به یک کالای لوکس شده است.
این روزها دیگر کسی در تاکسیها تحلیل سیاسی نمیکند، حتی کسی رویابافی اقتصادی هم ندارد، همه از وضع بازار گلایهمند هستند و هر بار که در تاکسی مینشینیم از بدیهیاتی میشنویم که دیگر نمیتوان خرید، بازار ما چیز ارزان ندارد، آنقدر همه چیز گران است که سیبزمینیِ کیلوی ۲۰ هزار تومان و خیار کیلویی ۲۰ و چند هزار تومان تهِ آمال و آرزوهایمان شده است آخر در این روزها پیاز آن چنان مردم را نقره داغ و اشکشان را درآورده است که مردم به همین قیمتها نیز راضی هستند،
پیاز که نه، آشغالهای تهِ بار پیاز فروشان را در بازار روز بندرعباس کیلویی ۲۵ هزار تومان میفروشند باز هم خدا را شکر چرا که در این دُر نایاب را جای دیگری اگر بخواهی بخری، با کیفیتش را اگر بخری ، مناسبِ مصرفِ آدمیزادش را اگر بخواهی بخری بالای کیلویی ۴۰ هزار تومان است، البته این قیمت در هرمزگانی است که خود تولید کنندهی پیاز است و بدا به حال مردمان استانهای بیپیازِ کشور!
اصلا امروز تو این گزارش نمیخواهیم تحلیل و چون و چرا بگیم، گزارش امروز ما از زبان مردم کوچه و بازاره که شاید این مسئولین کمی به خود بیان و بهشون بر بخوره که یک کیلو پیاز شده اندازهی یک دلارِ آمریکا!
البته همه چیز مویدِ سو مدیریت در بازار محصولات کشاورزیِ، چون واقعا کار سختیه شما طوری مدیریت کنید که یک سال پیاز رو دست کشاورزان باد کنه و بمونه و کسی نخره و مجبور به دفنش بشن، یه روز هم به جایی برسی که پیاز ارزش طلا پیدا کنه!
البته آقای وزیر که در ۲۱ و ۲۲ بهمن میهمان هرمزگانیها بودند یک قولهایی دادند که تیتر قولهاشون این بود " بازار گوشت و پیاز به تعادل خواهد رسید " اما در کمتر از ده روز چنان بلایی به سر بازار گوشت و پیاز آمده که نمیشه نزدیکش شد
آقای وزیر در سفر به هرمزگان ظرفیت تولید پیاز در کشور را ۳ میلیون تن عنوان و اضافه کرده بود: کشور ظرفیت بالایی در تولید پیاز دارد و دغدغهای در این خصوص وجود ندارد، افزایش نرخ پیاز به دلیل شرایط اقلیمی، بارندگیهای مستمر و سرد شدن هوا در سه قطب تولیدی خارج از فصل یعنی استانهای هرمزگان، جنوب کرمان (جیرفت) و سیستان و بلوچستان بود که برداشت از سوی کشاورزان به کندی انجام شد، لذا با بازاررسانی صورت گرفته و گرم شدن اقلیم، بازاررسانی از سوی کشاورزان افزایش یافته و قیمت نیز به تعادل رسیده است. همچنین برای تکمیل بازاررسانی محصول پیاز، واردات انجام گرفت تا بازار در شرایط کنونی به تعادل برسد" اما کولرها تو بندر روشن شد اما قیمت پیاز پایین نیامد!
به عنوان نکته پایانی توجه شما را به اظهارنظر جدید مسئولان وزارت جهاد کشاورزی جلب میکنم: اصغری مدیر کل محصولات علوفهای و جالیزی وزارت جهاد کشاورزی میگوید: اکنون با مساعد شدن شرایط جوی، کشاورزان مناطق جنوبی کشور از جمله سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان کار برداشت محصولشان را آغاز کرده اند؛ که بزودی پیاز به مناطق مختلف مصرف ارسال میشود.
دارایی نژاد رئیس اتحادیه بار فروشان هم با پیش بینی بر کاهش قیمت پیاز در هفتههای آینده گفت: با ورود پیاز از هند به کشور و همچنین ارسال روزی ۳ هزار تن از این محصول از مناطق جنوبی کشور به بازارهای هدف، شاهد کاهش و ثبات قیمت پیاز خواهیم بود.
به گزارش دریای اندیشه، هنوز جای سوال است که چرا صادرات را باید بیمحابا پیش ببریم که قیمت داخل به هم بریزد و مجبور به واردات هم باشیم، درست است که قدرت انبارداری پیاز زیاد نیست اما می توان در صادرات تا اندازه ای دست به عصا راه رفت تا بازار داخل دچار مشکل نشود، همان کاری که کشورها در شرایطی که کرونا و جنگ روسیه و اوکراین بازارهای جهانی را به هم ریخته چنین شیوهای را دنبال می کنند یعنی اولویت خود را به تامین داخلی داده اند و پس از ذخیره سازی کامل و درصورت وجود مازاد صادر می کنند.