نشست چينيها با کشورهاي عربي بهانهاي شده است که دوباره بحث مالکيت امارات بر جزاير سهگانه مطرح شود مسئلهاي که به هيچعنوان قابل قبول نيست چرا که اين جزاير ايراني هستند.
علي ستاري
به گزارش اختصاصي روزنامه درياي انديشه؛ کهنسرزمين ايران از شمال تا جنوب از غرب تا شرق امپراطوريهاي بزرگي را به خود ديده است، از تمدنهاي کهن در اين جغرافيا، تا مادها و پارتها و پارسها، از امپراطوريهاي بزرگ غزنويان و سلجوقيان و خوارزمشاهيان، تا ايلخانانِ مغول، از صفويان، افشاريان و زنديه تا قاجار اما همواره با وجود اينکه رنگ و روي حکومتها تغيير کرده است، ايران عزيز ما، همواره ايران مانده است و حکمرانان هر کس به بضاعت خود براي سربلندي اين سرزمين تلاش کرده است.
تاريخ قطعا به ياد دارد که پهناي حاکميت ايران در دوران هخامنشيان به دو سوي کرهي زمين کشيده شده بود و مرزهاي ايران از شرق تا جيحون و شمال هند، از غرب تا يونان و مصر، از شمال تا جنوب روسيه و از جنوب تا يمن قرار داشت در دوران سلجوقيان حدود 26 کشور از کشورهاي امروزي منطقه در سيطره حکومت ايران زمين بوده است اما به هر صورت در طول تاريخ نقشه کشور پهناورمان تغييرات و تحولات بسياري به خود ديده است و بر اثر سستيهايي که وجود داشته است اين قلمرو گاها کوچکتر شده است که دوران حاکميت قاجارها بر ايران يکي از سرآمدترين دورانها در ناتواني حفظ تماميت عرضي است اما پهلويها مفتضحتر از قاجارها در اين حوزه عمل کردند و بدون هيچ جنگ و خونريزي و کوچکترين دفاعي بخشهايي از ميهن را به بيگانگان بخشيدند، مسئلهاي که يادگاريهايي از اين بيلياقتي در چهارگوشه مملکت وجود دارد و ننگ آن هيچگاه از پيشاني پهلويها؛ از رضا پالان تا ربعشان که امروز مدعيالعموم شده است پاک نخواهد شد.اما به هر صورت در طول تاريخ يک نقطهي تمام ايراني داريم که همواره جزء جدايي ناپذير از جغرافياي ايران بوده است و آن هم خليجفارس است.
دريايي که از پارس آغاز ميشود، همواره مانند گهوارهاي زيبا ايران عزيزمان را پاسباني کرده است و جزاير آن نيز همواره به نام ايران بوده و خواهند بود که اين درياي بزرگ دست کم 30 جزيره مسکوني و غير مسکوني را در دل خود جاي داده است که بخش عمده آن مربوط به استان هرمزگان ميشود که عبارتند از: کيش – قشم – تنب بزرگ – تنب کوچک – ابوموسي – لاوان – شيدور – هندرابي – فرور بزرگ – فرور کوچک – سيري – لارک – جزاير ناز – جزيره هرمز – جزيره هنگام
خليج فارس در واقع محور ارتباط بين اروپا، آفريقا، آسياي جنوبي و آسياي جنوب شرقي است و از همين حيث بسيار حائزاهميت بر همين اساس کشورهاي زيادي در صدد هستند که از امتيازات دريايي و دريانوردي در خليجفارس بهرهمند شوند مسئلهاي که در همين چند ماه گذشته با حضور روسها و قزاقها براي سرمايهگذاري در بندرشهيد رجايي کاملا مشهود بود.
يکي از مسائلي که هر از گاهي مانند يک زخم چرکين سر برميآورد ادعاي حاکميت بر جزاير سهگانه ايران در خليجفارس توسط امارات متحده عربي است، سه جزيره مهم و استراتژيک يعني ابوموسي، تنببزرگ و تنب کوچک که جزو جغرافياي سياسي استان هرمزگان محسوب ميشود اما اماراتيها هر از گاهي ادعاهاي ناصوابي را در رابطه با مالکيت اين جزاير مطرح ميکنند.
ماجراي اين جزاير بر ميگردد به سال 1235 شمسي و جنگ خوشاب که بين نيروهاي ايراني و ارتش انگليس بود که طي درگيريهاي قبل و بعد آن جزاير خليجفارس توسط انگليسيها به تصرف درآمد و از آنجايي که در آن زمان آنسوي خليجفارس نيز در تصاحب بريتانياييها بود، فتنه روباه پير منازعاتي را بر جاي گذاشت اين در حالي است که انگليسيها در عهدنامه ي مجمل که سال 1187 منعقد شده است، حاکميت ايران را بر کل خليج فارس به رسميت شناخته است و متعهد شده کشتيهاي انگليس فقط از نقاطي که دولت ايران اجازه ميدهد، حق عبور داشته باشند اين مسئله در عهدنامه مفصل نيز تصريح شده است
به هر نحوي که بود ايران توانست حاکميت خود را بر اين جزاير تثبيت کند و بريتانياييها هم که هيچ جا را بدون کاشتن تخم نفاق ترک نميکنند با اقداماتشان ادعاهايي را براي امارات باقي گذاشتند.
حال بعد از سفر نخست وزير جمهوري خلق چين به عربستان و بيانيهاي به صورت مشترک بين چين و برخي کشورهاي عربي منتشر شده است دوباره ادعاهاي بيپايه و اساس اماراتيها براي حاکميت بر جزاير سهگانه مطرح شده است و اين مسئله واکنشهاي زيادي را به همراه داشته است به حدي که جمهوري اسلامي ايران سفير چين در ايران را احضار کرده و اعتراض خود را نسبت به اين موضوع اعلام کرده است.
مهدي دوستي استاندار هرمزگان هم که همين چند روز پيش جلسه شوراي اداري استان با محوريت بررسي مسائل و مشکلات شهرستان بوموسي را برگزار کرده بود در توييتي نسبت به اين امر واکنش نشان داده است، او در توييتر خود نوشته است: اگر از نظر رهبران چين حق حاکميت تاريخي ما بر جزاير سهگانه ايراني قابل مذاکره است، بسمالله؛ موضوعات براي مذاکرات زيادند، حق حاکميت شما بر تايوان تنها يکي ازآنهاست.
حسين اميرعبداللهيان وزير خارجه کشورمان نيز گفته است: «جزاير سه گانه ابوموسي، تنب کوچک و تنب بزرگ در خليج فارس، اجزاي جدايي ناپذير خاک پاک ايران است و به اين مام ميهن تعلق ابدي دارند.»
وي در پايان تأکيد کرد: «در ضرورت احترام به تماميت ارضي ايران با هيچ طرفي تعارف نداريم.»
توجه به نکات زير هم که از گفتههاي حاج حسين شريعتمداري در رابطه با حاکميت ايران در جزاير سه گانه است خالي از لطف نيست:
1 ــ در حقوق بين الملل و قوانين مربوط به مرزها و سرزمين ها، حاکميت يک کشور بر يک منطقه از چند راه به اثبات مي رسد. از جمله «مالکيت تاريخي»، حاکميت موثر- يعني افراشته بودن پرچم، نصب حکام، حضور نيروي نظامي و…- که تمامي اين ملاک ها و معيارهاي حقوقي از حاکميت قطعي ايران بر جزاير سه گانه حکايت دارند.
2 ــ علاوه بر نقشه هاي متعددي که از دوران يونان باستان – قبل از ميلاد مسيح- برجاي مانده و در آنها از تمامي جزاير خليج فارس با عنوان بخشي از سرزمين ايران ياد شده است، در سده هاي اخير نيز تمامي نقشه هاي رسمي که از سوي کشورهايي نظير انگلستان، فرانسه، روسيه، پرتغال، اسپانيا و… تهيه شده و به عنوان اسناد رسمي نگهداري مي شوند، جزاير خليج فارس- از جمله سه جزيره تنب بزرگ و کوچک و ابوموسي- را بخشي از خاک ايران دانسته اند. از جمله دولت انگليس که بيش از دو سده در منطقه حضور داشته و در مواردي نيز با دولت هاي وقت ايران درگير بوده است، در مجموع 23 نقشه رسمي از منطقه تهيه کرده که در تمامي آنها- بدون استثناء- جزاير سه گانه متعلق به ايران است.
3- در سال 1830 کاپيتان جي.بي.بروکس GBBRUCKS از سوي کمپاني هند شرقي- وابسته به دولت استعماري انگليس- نقشه اي رنگي از خليج فارس تهيه مي کند. در اين نقشه رنگي که نسخه هايي از آن در وزارت خارجه انگليس و مخزن اسناد سازمان ملل متحد نگهداري مي شود، 3 جزيره تنب بزرگ و کوچک و ابوموسي به رنگ خاک ايران ترسيم شده است. کاپيتان بروکس نزديک به 12 سال براي تهيه اين نقشه در منطقه خليج فارس بود.
4- در سال 1835 «ساموئل هنل» از سوي دولت انگليس مأمور تعيين حدود کشورها در خليج فارس مي شود. هنل در نقشه خود يک خط فرضي در آبهاي خليج فارس ترسيم مي کند که جزاير سه گانه در قسمت فوقاني- شمالي- اين خط فرضي قرار داشته و متعلق به ايران دانسته شده است.
5- در ژانويه سال بعد- 1836- سرگرد «موريسن» جانشين ساموئل هنل، مأموريت او را پي مي گيرد و پس از مذاکره با شيوخ خليج فارس نقشه اي که به تأييد آنها رسيده بود را تهيه مي کند. در اين نقشه، جزاير سه گانه در عمق بيشتري از قلمرو ايران قرار گرفته است. 6- در سال 1881 نيروي دريايي انگليس بار ديگر نقشه اي از منطقه خليج فارس تهيه مي کند که در آن جزاير سه گانه و خاک ايران، رنگ مشترکي دارند. 7- در سال 1886 دايره اطلاعات دولت انگليس نقشه ايران را با رنگ يکسان جزاير و خاک ايران تهيه کرده و در 12 ژوئن همان سال اين نقشه از سوي وزير مختار انگليس در تهران به ن اصرالدين شاه تحويل مي شود. 8- در سال 1908، دولت ايران امتياز استخراج خاک سرخ -سنگ آهن- ابوموسي را به ونگهاوس آلماني مي دهد که دولت انگليس به دليل تيرگي روابط خود با آلمان، به ايران اعتراض مي کند، دولت انگليس در اعتراض خود خواهان کسب امتياز استخراج خاک سرخ براي شرکت هاي انگليسي است يعني تاکيد بر حاکميت ايران…
شريعتمداري در ادامه تصريح کرد: اصلي ترين- و تنهاترين- سندي که امارات براي اثبات ادعاي خود ارائه مي کند نامه اي است که شيخ يوسف فرماندار ايراني بندرلنگه در سال 1882 به شيخ حميد القاسمي حاکم رأس الخيمه مي نويسد و در آن به عنوان تعارف و ابراز ادب- که آن هنگام بسيار متداول بوده و در بسياري از نامه هاي مشابه ديده مي شود- نوشته بود؛ ابوموسي از آن شماست (در خدمت شما هستيم!).
شريعتمداري تاکيد کرد:نکته درخور توجه اين که شيخ يوسف در ادامه همين نامه خطاب به حاکم رأس الخيمه مي نويسد «بلد لنجه بلدکم» يعني شهر بندرلنگه هم شهر شماست و عجيب آن که اماراتي ها وقتي به اين نامه استناد مي کنند جمله اخير را که به وضوح نشان مي دهد جمله قبلي فقط يک تعارف بوده است، حذف مي کنند!