دریای اندیشه

بررسی عملکرد دولت سیزدهم در نگاه مردم کوچه و بازار

علی ستاری-روزنامه نگار

سرمقاله اختصاصی دریای اندیشه؛

از ارز ترجیحی و قدرت خرید مردم تا ارزی که به کشور باز می‌گردد اما خبری از آن در افزایش ارزش پول ملی نیست

به گزارش اختصاصی روزنامه دریای اندیشه، حدود یکسال از پیروزی دولت سیزدهم که با عنوان دولت مردمی ایران قوی توانست آرای مردم را از آن خود کند گذشت و اولین سالگرد این دولت نیز فرا رسید با این تفاوت که بودجه امسال را دولت سابق برنامه‌ریزی نکرده است بلکه دولت سیزدهم با سازمان برنامه و بودجه‌ی خود آن را طراحی کرده است تا مشکلاتی که در سال‌های گذشته در امر بودجه‌ریزی کشور، کسری بودجه و افزایش فشارها بر مردم وجود داشت مرتفع شود و دیگر شاهد بهانه‌هایی از این قبیل نباشیم چرا که باور داشتیم و داریم که کسری بودجه ام المصائب کشور است و چنانچه دولتی این امر را سرکوب کند بی‌شک وضعیت اقتصادی امنی را برای مردم به بار خواهد آورد بنابراین امروز دولت سیزدهم با سرمشقی که خود نوشته است باید کشور را اداره کند و نتیجتا با توجه به شعارهای دولت فخیمه و وزرای فعلی که ۸ سال در قامت نظریه‌پردازی و منتقد به دولت گذشته خبر از مدینه فاضله‌ای می‌دادند که الان اثری از آن نیست باید اوضاع کشور بهتر می‌شد اما مشاهدات میدانی و حرف‌های درگوشی حاکی از این است که آرای دولت مردمی دولت سیزدهم در بین مردم در حال ریزش است چرا که دولت هنوز که هنوز است نتوانسته‌است نظر اکثریت مردم را به خود جلب کند و همین امر نارضایتی‌هایی را به بار آورده است چرا که جراحی بزرگ اقتصادی دولت در بدترین شکل ممکن بدون اقناع‌سازی مردم و آن هم به صورت شتابزده و صد افسوس از داخل سفره مردم آغاز شد و علی‌رغم استدلال‌هایی که فقط روی کاغذ درست بود به جز آن ۴ قلم کالایی که به آن‌ها یارانه تعلق گرفت کالاهای بسیار دیگری چه با مجوز خود دولت و چه بدون مجوز دولت افزایش قیمت پیدا کرد در حالی که این امر از مشی رئیس دولت چه زمانی در قامت ریاست عدلیه بود چه در زمان انتخابات ریاست جمهوری به دور به نظر می‌آمد و این در حالی است که برای جراحی بزرگ اقتصادی هزار و یک عرصه وجود داشت از فرارهای مالیاتی کلان و چند صد میلیاردی تا غول‌های صنعتی دولتی زیان‌ده و بورس و پول‌های بلوکه شده و بازستانی ارز ترجیحی از آنان که خوردند و بردند و یک آب هم روش! 

ماه‌ها از عملکرد خیره کننده دولت سیزدهم در واکسیناسیون عمومی گذشته است و به اندازه کافی هم در این حوزه تقدیر و تشکر و تعریف و تمجید از دولت شده است به طوری که امروز دیگر دغدغه اول مردم ایران کرونا نیست هر چند که در همان روزهای اوج کرونایی هم آن چه که بیش از هر چیزی مردم ایران را تحت فشار قرار داده بود قرار گرفتن بین دوراهی ناراحت‌کننده نان و جان بود که صد البته به دلیل سیاست‌گذاری‌های غلط و عدم حمایت دولت‌ها در اوج کرونا هم مردم مجبور بودند بین مریض نشدن و در خانه ماندن با کارکردن و تامین معاش، دومی را برگزینند و عملا شعار در خانه بمانیم طنزی تلخ برای حال و روز مردم ایران بود چرا که در خانه ماندن با دخل و خرجی که با هم نمی‌خواند و هنوز هم نمی‌خوانَد اگر خانواده‌های ایرانی را از کرونا نمی‌کشت از شرمندگی اهل و عیال به مرگ تدریجی دچار می‌کرد. 

امروز هم چیزی با آن روزها فرق نکرده‌است و همانطور که همه می‌دانند اولویت و دغدغه اصلی و نگران کننده همه مردم ایران از راستی تا چپی، اعتدال‌گرا تا دلواپس، سیاسی و غیر سیاسی و اپوزيسيون و ولایی بحث اقتصاد و معیشت مردم است و حداقل کاری که مردم می‌خواستند در دولتی که یدک‌دار لقب مردمی است این بود که حداقل خودِ دولت عامل افزایش قیمت‌ها در کشور نباشد اما متأسفانه اولین گرانی‌ها در دولت سیزدهم با مصوبه رسمی خود دولت اتفاق افتاد و این امر ضربه بزرگی را به پیکره اعتماد عمومی مردم به دولت وارد ساخت که برای پی‌بردن به آن حتی نیاز نیست پژوهشکده‌ها به بررسی میزان رضایت مردم بپردازنند بلکه اگر به به تغییر ادبیات حامیان دولت‌تان کمی بنگرید خواهید دید مشت نمونه خروار است و وقتی کسانی که ۴ سال هر فشاری را برای حمایت شخص رئیس جمهور انقلابی در برابر جریان‌های مختلف تحمل کردند نیز گلایه‌مند هستند وضعیت گلایه‌مندی مردم به چه شکل است.

البته جناب آقای رئیس‌جمهور همه انقلابی‌ها می‌دانند که دولت سیزدهم با دست گذاشتن بر روی ارز ترجیحی که بیشترین تأثیر بر سفره مردم را دارد چه از خودگذشتگی‌ای کرد و رئیس جمهور محترم از آبروی خود مایه گذاشت چون به هر صورت این اتفاق دیر یا زود باید می‌افتاد اما برای دولتی که شعار مبارزه با فساد داشت پاک‌کردن صورت مسئله یا گران‌کردن آرد برای جلوگیری از قاچاق به هیچ وجه زیبنده نبود چرا که به جای دقیق‌ترین راه آسان‌ترین راه را انتخاب کرد راهی که دولت‌های قبل نیز همان را پیموده بودند که این انتظار از دولت سیزدهم وجود نداشت. 

اولین تیر مهلک به اعتماد عمومی مردم به دولت سیزدهم در حوزه وزارت ارتباطات زده شد، شاید برای سیاست‌مداران روی کاغذ اتفاقی نیفتاده باشد اما مردم به خوبی بدون نیاز به هیچ‌گونه خط‌کشی می‌توانند برخی مسائل را متوجه شوند و بسنجند. 

جناب آقای رئیس جمهور کاهش سرعت اینترنت در کشور که وزیر حضرتعالی زیر بار آن نمی‌رفت و علت آن را عدم توسعه متوازن شبکه دسترسی ثابت در کنار توسعه شبکه موبایل می‌دانست اولین ضربه را به اعتبار دولت شما بین مردم زده است و خیلی‌ها می‌گویند دیدید راست می‌گفتند؟ چرا که سرعت اینترنت در کشور گر چه خیلی بالا نبود اما در این حد نیز پایین نبود و امروز هم که در آستانه یک‌سالگی استقرار دولت سیزدهم هستیم هنوز هم بسیاری از اینترنت‌ها سو سو می‌زنند که این امر جز اسکی رفتن بر روی اعصاب و روان مردم و آسیب‌زدن به کسب و‌ کارهای اینترنتی و افزایش نارضایتی‌های لحظه‌ای چیز دیگری در بر ندارد. 

امروز مردم می‌ترسند تجربه تلخ مجلس اصطلاحا انقلابی که وادار به کار کردن دولت روحانی‌اش پیشکش حتی ابتدایی‌ترین وعده‌اش در رابطه با شفافیت را هم‌ درست عملی نکرد این بار در دولت شما تکرار شود و سرمایه اجتماعی انقلاب‌‌ اسلامی بسوزد.

جناب رئیس جمهور خدمات کمتر از یکسال دولت حضرتعالی از 8 سال دولت سابق بیشتر بوده است، ریل توسعه در کشور به جایگاه اصلی برگشته است، خطر کرونا از سر مردم کم شده است، دیپلماسی کشور عزتمندانه در حال تلاش برای نقد کردن چک بی‌محل برجام است، تعامل با کشورهای همسایه به نحو مطلوبی در حال دنبال شدن است، تشریفات زائد در بسیاری از موارد حذف شده است، عالی‌ترین مقام اجرایی کشور مردمی و در بین مردم است، سواحلی که در انحصار افراد حقیقی و حقوقی قرار گرفته بودند آزاد شده‌اند، حجم بالایی از بدهکاری‌های دولت قبل پاس شده است، پول صادرات نفت دارد به کشور باز می‌گردد و ده‌ها کار مثبت دیگر اما جسارتا هیچ‌کدام از این‌ها برای مردم نان و آب نمی‌شود چرا که وقتی از یک سو مردم در کشور شاهد باشند که دیگر خبری از ارز ترجیحی نیست و ذخایر ارزی کشور از دست نمی‌رود و دولت هم دارد پول صادرات خود را باز می‌ستاند اما هیچ تاثیری در قیمت دلار مشاهد نمی‌شود و این ارز در حال فتح قله‌های جدید است، نمی‌توانیم باور کنیم که دولت در حال عمل به وعده‌هایش است چرا که با توجه به‌ جلوگیری از خروج ارز و ورود ارزهای جدید به کشور حداقل کاری باید برای همسان‌سازی قدرت خرید مردم با قیمت‌هایی که دیگر حباب نیستند انجام شود این است که ارزش پول ملی تقویت شود و به همان نقطه‌ای برسد که با عبور قیمت ارز از آن نقطه داستان ارز ترجیحی آغاز شد.

اوضاع مسکن و اشتغال هم دیگر حرفی برای گفتن باقی نگذاشته است آقای رئیس‌جمهور شما با نگاه و اعتقاد مردم کوچه و بازار رئیس‌جمهور شدید پس در محاسباتتان اول آن‌ها را لحاظ کنید.