دریای اندیشه

فرصت های شغلی با مهارت های بانوان جنوب کشور همخوانی
 ندارد

الگوی انتقال دانش افزایی و مهارت آموزی بانوان در سبک زندگی بومیان جنوب کشور به ویژه شهرهای بندری توانسته فرهنگ توانگری که محصول تلاش و سختکوشی آنان است؛ همچون میراثی ماندگار و ثروت معنوی نسل اندر نسل از مادران به دختران منتقل گردد و حاصل آن، مشارکت در مدیریت اقتصاد خانواده و چه بسا تامین مخارج معیشت آنان را به دنبال داشته باشد.
آنچه از گذشتگان در خاطره ها مانده، این است که بسیاری از مردان خانواده به شغل صیادی مشغول بودند و بسیاری هم برای کسب و کار به آن سوی آب های خلیج فارس در پی رزق و روزی خود در تلاش بودند و بانوان اوقات فراغت در منزل را به تولید کارهای دستی دوخت و دور و خلق صنایع دستی هم برای خود و هم فروش می پرداختند.
امروز بسیاری از بانوان بومی از این مهارت برخوردارند و چه بسا حرفه صیادی را که بخشی از بانوان در جزایر به آن مشغولند.
امروز خلق زیباترین تولیدات صنایع دستی بانوان استان هرمزگان در زمینه گلابتون دوزی، زری دوزی، شک دوزی، خوس دوزی، سوزن دوزی، ملیله دوزی، قالی بافی، حصیربافی، سفالگری، تراش صدف، گلیم بافی و ... را شاهد هستیم.
بانوان هنرمندی که با حفظ پوشش سنتی خود در نهایت زیبایی و آراستگی قرن ها اصالت در الگوی پوشش را حفظ و به نسل امروز منتقل کرده اند.
ولی آنچه بانوان بایستی به آن توجه بیشتری داشته باشند، آن است که ما امروز در دهکده جهانی زندگی می کنیم و نوآوری، خلاقیت، تغییر و تحول در مد و بازاریابی بر اساس نیاز و نگرش مصرف در این دهکده که به نوعی با تفکر جهان وطنی همچنین درحال بازتولید سریع در رفتار و گفتار جامعه به عنوان یک امری دو سویه می باشد. می بایستی برای جهانیان تولید کنیم و عرضه محصولات را در جهان امروز محک بزنیم و خود را در میدان ببینیم.
«بانوان»، مرکز ثقل خانواده هستند که پیوسته در جایگاه متفاوت ایفای نقش        می کنند، گاهی در جایگاه همسر، یا مادر و خواهر و دهها نقش دیگر تاثیرگذارند؛ و پیوسته چالش های بسیاری در حقوق و تکالیف در جامعه دست به گریبان هستند.
ولی آنچه مهم است بانوان میراث دار هستی و منشاء زایش و رویش هستند و آنگاه که باورمندانه در تصمیم سازی و مدیریت جامعه پذیرفته شوند موجبات توسعه پایدار را فراهم می کنند.
بانوان جوان جنوب کشور فراتر از مهارت های هنری که از نسل های گذشته به عنوان میراث معنوی در حافظه خود دارند، دانش آموخته مراکز دانشگاهی در رشته های تخصصی مختلف هستند ولی آنچه پدیده رنج آوری محسوب می شود، عدم امکان و فرصت شغلی برابر این سرمایه انسانی در جامعه است.
آنگاه که متولیان مدیریت راهبردی جامعه بی توجه به تغییرات اجتماعی در جهان و کشورمان امروز که به لحاظ رشد فناوری ارتباطات، جغرافیا و وسعت سرزمین ها و حدود مرزها را درنوردیده و در ذهنیت جامعه کوچک سازی ایجاد کرده، بانوان را نادیده گرفته اند و با نگاه جنسیتی، بسیاری از حقوق شهروندی آنان دست نیافتنی شده است.
بانوان بایستی با تلاش بیشتر در حوزه اجتماعی و فرهنگی در مسیر آگاه سازی و توانگری خودشان با بهره گیری از دانش و تجربه خود از ضعف و تهدیدات پیش رو، فرصت ها را بواسطه قوت های بالقوه دریابند و در مسیر رشد و شکوفایی گام های محکم بردارند.