دریای اندیشه

یک کارشناس روابط بین‌الملل گفت: عمق روابط و مناسبات میان ایران و امارات را می توان در سخنان  'عبدالله بن زاید' وزیر خارجه امارات در سنوات گذشته  یافت که گفت: «ایران یک شریک راهبردی برای امارات محسوب می‌شود و روابط میان ما فقط محدود به تبادل تجاری و اقتصادی نیست، بلکه دو کشور مناسبات فرهنگی و تمدنی ریشه‌داری دارند».

سعید محمدی، کارشناس روابط بین‌الملل در یادداشتی با عنوان «در ایام پاندمی کرونا جهان و ملل مسلمان به همکاری و تعاون مشترک نیازمندند» نوشت: محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران پس از گفت‌وگو با وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در توئیتی نوشت: «با آقای عبدالله بن زاید وزیر خارجه و همکاری‌های بین‌المللی دولت امارات عربی متحده ، گفت‌وگوی ویدئویی بسیار جدی، صریح و دوستانه‌ای داشتم. درباره کرونا و همچنین مسائل دوجانبه، منطقه‌ای و جهانی رایزنی کردیم. توافق کردیم که به گفت‌وگو بر مبنای امید ادامه دهیم.» 
وزارت امور خارجه ایران نیز با انتشار بیانیه ای در مورد این گفت‌وگو، گزارش داد که در نشست مجازی دو وزیر در مورد روند همکاری‌های دوجانبه و موضوعات مشترک منطقه‌ای گفت‌وگو شد. 
در این گفت‌وگو طرفین آمادگی خود را برای توسعه همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف در راستای منافع مشترک، مورد تاکید قرار دادند. ظریف با یادآوری شرایط حساس منطقه بر ضرورت گفت‌وگو و همکاری‌های فیمابین تاکید کرد و اظهار داشت: «دیگران ممکن است از شرایط کنونی در جهت بی ثباتی منطقه بهره برداری کنند، ولی ما به عنوان همسایه باید در اندیشه ثبات منطقه باشیم.» طرف اماراتی نیز در این گفت‌وگو، همکاری ایران و امارات را در منطقه ضروری دانست و بر استمرار رایزنی های فیمابین و تبدیل چالش‌ها به فرصت‌ها تاکید کرد. 
در توصیف روابط ایران و امارات می توان گفت علیرغم برخی اختلاف نظرها میان دو کشور مناسبات دو کشور هرگز  گسسته نشده است. با این وصف، عمق روابط و مناسبات میان دو کشور را می توان در سخنان  'عبدالله بن زاید' وزیر خارجه امارات در سنوات گذشته  یافت که گفت: «ایران یک شریک راهبردی برای امارات محسوب می شود و روابط میان ما فقط محدود به تبادل تجاری و اقتصادی نیست، بلکه دو کشور مناسبات فرهنگی و تمدنی ریشه‌داری دارند».
 آمارها و داده‌های روابط اقتصادی و تجاری دو کشور در سنوات گذشته، حکایت از آن دارد که بخش مهمی از کل ارزش صادرات ایران به دیگر کشورها مربوط به کشور امارات متحده عربی بوده و این کشور از این حیث نخستین شریک تجاری ایران در میان کشورهای عرب زبان و دومین آن در میان سایر کشورهای دنیا قرار داشته است. 
البته در نحوه تعاملات منطقه ای ضمن وجود دیدگاه های مشترک فی مابین ایران و امارات ، در برخی مسائل نظیر تحولات یمن  زاویه نگاه وجود داشته است ولی این امیدواری وجود دارد که با گفت‌وگو، تفاوت نگاه به کمترین حد برسد. 
موضوع یمن؛ از آنجا که جنگ و درگیری میان برادران و ساکنین منطقه خاورمیانه آن هم بی هیچ گونه منطقی تنها زمینه سوء استفاده دشمنانی را که چشم طمع به منابع و ثروت های مردمان منطقه دارند، فراهم می نماید، پایان دادن به آن ضروری است. اخیرا بنا به چرخش اصولی و تغییر استراتژی امارات در خصوص نحوه برخورد با مسائل یمن، شاهد آن بودیم که ضمن تقلیل سطح مشارکت این کشور در ائتلاف جنگی علیه ملت مظلوم این کشور، بخش قابل توجهی از نیروهای امارات متحده از این کشور مسلمان خارج شده و رهبری امارات در قبال جنگ در یمن، رویکردی انعطاف پذیر اتخاذ کرده است.   -راهبرد امارات در قبال سوریه متفاوت از دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس است .در مورد سوریه می توان اذعان نمود هیچ گاه مابین دو کشور امارات و سوریه اختلافات عمیقی وجود نداشته است. کشور سوریه به عنوان بخش مهمی از جهان اسلام، عضو سازمان همکاری های اسلامی و اتحادیه عرب، خط مقدم مبارزه با صهیونیست بوده و روابط تنگاتنگی با همه کشورهای مسلمان منطقه داشته است. از زمان شکل گیری استراتژی «عملیات خصمانه» علیه دولت و ملت سوریه با محوریت صهیونیست ها، تلاش شد ضمن تحریف واقعیات روابط میان سوریه با کشورهای خاورمیانه، این روابط به ویژه روابط دمشق با امارات متحده عربی تخریب و تضعیف گردد. ولی با تغییر رویکرد امارات نسبت به تحولات سوریه و انجام سفر سازنده هیئت اماراتی به سوریه، روابط جدید دیپلماتیک، تجاری و اقتصادی، میان دو کشور بنیانگذاری شده است.   اکنون تحولات منطقه و خطیر بودن شرایط آن ضرورت رایزنی های بیشتر را دوچندان کرده است و برنده بحران سازی در منطقه، تنها رژیم صهیونیستی خواهد بود. بنابر این افزایش سطح مراودات و گفت‌وگوهای دو جانبه اعتماد ساز میان کشور های منطقه و خصوصا ایران و امارات در سطوح مختلف می تواند زمینه توسعه همکاری و ایجاد روابط و مشارکت همه جانبه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را تقویت نماید. بستری که از هر جهت واجد منافع سودمند متقابل و اثر بخش خواهد بود. مناسباتی که امید به صلح، ثبات و تقویت بستر امنیت درون زا را افزایش خواهد داد.  در چنین مسیری امکان تبادل نظر و هم فکری برای کمک و مساعدت به حل و فصل مسائل منطقه و رفع مشکلات مردمان عراق، سوریه، یمن، افغانستان، لیبی و غیره ؛ به ویژه در ایام پاندمی کرونا که جهان و ملل مسلمان به همکاری و تعاون مشترک نیازمند می باشند، تسهیل خواهد شد.