ادامه، برنامه ریزی برای بهبود نظام آموزشی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی با کیفیت پایین.
– برنامه ریزی جدی برای تدوین سیاستهای فعال بازار کار از سوی دولت و تشویق دارندگان مدارک دانشگاهی برای مشارکت در سیاستهای مذکور به منظور کاهش طول مدت بیکاری جویندگان شغل دارای مدارک دانشگاهی.
– کاهش ظرفیت پذیرش دانشجو برای رشتههای تحصیلی با انباره بیشتر بیکاران و ارائه آموزشهای حرفه ای مورد نیاز بازار کار از قبیل مهارتهای کار با نرم افزارهای کاربردی متناسب با نیاز بازار کار کشور؛ همچنین گنجاندن دورههای کارآموزی در واحدهای درسی دانشجویان برای افزایش احتمال خروج از بیکاری و رسیدن به تطبیق مناسب در بازار کار.
– اجرای سیاست اشتغال زایی و حمایت از کارآفرینان توسط دولت؛ به خصوص در مناطق و نواحی با نرخ بیکاری بالاتر به منظور کاهش طول مدت بیکاری جویندگان شغل در مناطق مذکور.
– مدیریت مطلوب و هدفمندسازی تخصیص بودجه در بخش آموزش عالی کشور از طریق اولویت دادن به رشتههای کاربردی و کم هزینه و کاستن از سهم بودجه رشتههای پرهزینه دارای انباشت فارغ التحصیلان بیکار، به نفع رشته گرایشهای مورد نیاز صنعت و جامعه.
