به قلم/محمدرضا مخلصی/با ورود سامانه بارشی قدرتمند اخیر به کشور و بارش باران در بشاگرد، ارتباط این منطقه با جهان خارج به کلی قطع شد و عملا بشاگرد به زندانی برای شهروندانش تبدیل شد.
در ساعات اولیه بارندگی و با طغیان رودخانه ها و نبود پل بر روی رودخانه های بزرگ موجود در محورهای مواصلاتی بشاگرد به شهرهای اطراف، عملا ارتباط جاده ای این شهرستان با شهرهای همجوار قطع شد. این در حالی بود که اگر ارتباط سایر شهرهای استان در یک محور به علت باران مختل می شد محور جایگزین معرفی میشد ولی برای بشاگردی که همه محورهایش سالهاست معطل احداث چند دهنه پل هستند؛ عملا محور جایگزنی وجود ندارد.
با تدوام بارندگی و قطع برق برای ساعاتی در این شهرستان و نیز آسیب رسیدن به فیبر نوری و همچنین مجهز نبودن دکل های تلفن همراه بشاگرد به باتری پشتیبان، ارتباط مخابراتی و اینترنتی این شهرستان نیز با دنیای پیرامون به کلی قطع شد و عملاً ۴۰ هراز جمعیت این شهرستان برای چند ساعت در زندانی بزرگ به نام بشاگرد محبوس گشتند که نه راه فراری داشتند و نه حتی می توانستند صدایشان را به جایی برسانند و یا حداقل مثل زندانی ها کسی بتواند به ملاقاتشان بیاید.
افزون بر این، با قطع برق و قطع اینترنت نه تنها نانوایی های شهرستان نیز از مدار خارج شدند؛ بلکه عملا با از کار افتادن دستگاه های کارتخوان، عملا مغازه ها و سوپرمارکت های شهر نیز امکان خرید و فروش نداشتند و همه مجبور شدند کرکره ها را پایین بدهند و بالاجبار تعطیل کنند. در این بین مردمی مانده بودند که سالها درد محرومیت خود را هر چه فریاد زده بودند صدایشان به جایی نرسیده بود؛ حالا شرایط شان از زندانی ها نیز بسیار وخیم تر شده بود و حتی از همان لقمه نانی که در زندان هست و به افراد در بند داده می شود؛ نیز محروم مانده بودند.
دردآور اینجاست که مطالبه گران و فرهیختگان بشاگردی بارها ضعف زیرساخت های جاده ای و نبود پل بر روی رودخانه هایی که در محورهای مواصلاتی شهرستان با شهرهای همجوار قرار گرفته اند و یا ضعف در زیرساخت های مخابراتی بشاگرد را به کرات فریاد زده بودند؛ ولی صدایشان به گوشهای سنگین مسئولین یا نرسیده و یا با دادن چند قول یا به اصطلاح روی آوردن مسئولین به قول درمانی و نیز زدن چند کلنگ صوری صدای آنان را خاموش کرده بودند.
این دفعه اگر چه مدت بارندگی کم و به سه چهار روز محدود شد ولی برای جلوگیری از فاجعه در شرایط ناپایدار جوی بلند مدت احتمالی در آینده، باید فکری اساسی به حال زیرساخت های جاده ای، مخابراتی و حتی برق این شهرستان کوهستانی و نابرخوردار بشود تا از ایجاد فاجعه و بحران غیر قابل کنترل جلوگیری شود.
