به گزارش  دریای اندیشه ؛در گوشه‌ای از این سرزمین، زیر آفتاب سوزان جنوب، کودکانی هستند که به جای قلم، بار زندگی را به دست می‌گیرند. در بندر عباس، همان‌جا که بوی دریا با نمک هوا را پر می‌کند، کودکانی دیده می‌شوند که شانه‌های کوچکشان زیر بار مسئولیت‌های سنگین خم شده است. آن‌ها کودکان کار هستند؛ کودکانی که کودکی را در پشت چراغ‌های قرمز خیابان‌ها و در پیاده‌روهای شلوغ گم کرده‌اند.
این داستان، تنها مختص بندر عباس یا ایران نیست. در گوشه و کنار جهان، میلیون‌ها کودک از نعمت تحصیل و شادی‌های کودکانه محرومند. اما جوامع مختلف با خلاقیت و عزمی راسخ، راه‌حل‌هایی را برای بازگرداندن این کودکان به آغوش آموزش و امنیت آزموده‌اند.
یکی از مؤثرترین این راه‌ها، ایجاد “خانه‌های امن” یا خوابگاه‌های دانش‌آموزی توسط خیریه‌های مردم‌نهاد است.
در این مراکز، کودکان کار علاوه بر داشتن سرپناهی امن، از تغذیه مناسب، خدمات بهداشتی و البته امکان تحصیل برخوردار می‌شوند. این طرح، یک راه‌حل جامع است؛ کودک از محیط کار دور می‌شود، نیازهای اولیه‌اش تأمین می‌گردد و بدون دغدغه، به درسش می‌پردازد. آموزش در کنار تأمین نیازهای اولیه، مانند دو بال برای پرواز این کودکان به سوی آینده‌ای روشن‌تر عمل می‌کند.
در ترکیه، طرح موفقی جرا شده است. در این طرح، به خانواده‌های کم‌درآمدی که کودکان خود را به مدرسه بفرستند و از کار منع کنند، کمک‌نقدی منظمی پرداخت می‌شود. این کار انگیزه مالی لازم را برای خانواده‌ها فراهم می‌آورد تا به جای درآمد اندک و موقتی کودک، بر سرمایه‌گذاری بلندمدت بر آموزش او تمرکز کنند. این طرح به‌وضوح نشان می‌دهد که گاهی حمایت‌های مستقیم اما هدفمند می‌تواند مسیر زندگی یک کودک را تغییر دهد.
در هند نیز برنامه‌های یکپارچه‌ای وجود دارد که آموزش را با آموزش‌های فنی و حرفه‌ای ساده برای نوجوانان ترکیب می‌کند. این کار به آن‌ها مهارتی می‌آموزد که در آینده بتوانند با آن امرارمعاش کنند و از چرخه فقر خارج شوند.
حال این پرسش مطرح می‌شود که برای کودکان کار بندر عباس چه می‌توان کرد؟ پاسخ در ترکیبی از این راه‌حل‌ها نهفته است. خیریه‌های محلی می‌توانند با الهام از این نمونه‌ها، با ایجاد پایگاه‌های حمایتی در محلات محروم، هم‌زمان به کودکان غذا بدهند، به آنها آموزش بدهند و برای شب‌هایشان خوابگاهی امن فراهم کنند. همکاری با نهادهای دولتی برای اجرای طرح‌های تشویقی مانند کمک‌های نقدی به خانواده‌های متعهد به تحصیل فرزندانشان نیز می‌تواند بسیار کارگشا باشد.
مشکل کودکان کار، ریشه در فقر و نابرابری دارد. راه‌حل آن نیز عزمی جمعی و اقداماتی هوشمندانه می‌طلبد. آن‌ها کودکان امروز و آینده‌سازان فردای این سرزمینند. باید کاری کنیم که بوی دریای بندر عباس برای آن‌ها، نه بوی خستگی کار روزانه، که بوی آرزوهای بی‌کران و آینده‌ای پر از امید باشد. باید قلم را به دستان کوچکشان بازگردانیم.