مریم عزیزی
به گزارش دریای اندیشه ؛هرمزگان، استانی که در آغوش خلیج فارس آرام گرفته، در روزهای گرم و شرجی تابستان با چالشی طاقت‌فرسا دست و پنجه نرم می‌کند: قطع مکرر برق. در این استان که دمای هوا در برخی روزها به بیش از ۴۵ درجه و رطوبت به ۹۰ درصد می‌رسد.
این روزها، در کوچه‌ها و بازار بندرعباس، نجواهایی از گلایه و ناامیدی شنیده می‌شود؛ برخی از تحمل‌ناپذیری گرما می‌گویند، بعضی از وسایل برقی سوخته، و عده‌ای هم از کساد شدن بازارشان. خاموشی‌ها، دیگر یک خبر گذرا در رسانه‌ها نیستند، بلکه روایتی زنده از زندگی روزمره مردمی هستند که در تاریکی و گرما، به دنبال روشنایی و راه‌حل می‌گردند.
تأثیرات اجتماعی و اقتصادی
قطع برق در هرمزگان فقط یک مشکل فنی نیست؛ این اتفاق به زندگی روزمره مردم، اقتصاد محلی، سلامت عمومی و حتی روحیه اجتماعی ضربه می‌زند.
در گرمای طاقت‌فرسای جنوب، هر دقیقه خاموشی به معنای از کار افتادن کولرها و تهویه‌هاست. خانه‌ها به سرعت به کوره‌ای داغ تبدیل می‌شوند، بیماران در خانه یا بیمارستان در خطر قرار می‌گیرند و کودکان و سالمندان بیش از همه آسیب می‌بینند.از نظر اقتصادی، خسارت‌ها کم نیستند. بسیاری از فروشندگان مواد غذایی و ماهی‌فروشان که وابسته به یخچال‌های صنعتی هستند، با فاسد شدن محصولات‌شان روبه‌رو می‌شوند. کارگاه‌ها و مغازه‌ها مجبورند کارشان را متوقف کنند یا هزینه‌های اضافی برای ژنراتور و سوخت بپردازند. در بازار ماهی بندرعباس، حتی دو ساعت قطع برق کافی است تا بخشی از بار روزانه غیرقابل فروش شود.
قطع برق همچنین تأثیر مستقیم بر آموزش و ارتباطات دارد. دانش‌آموزان و دانشجویانی که کلاس‌های آنلاین دارند، وسط درس با صفحه‌ای سیاه و اینترنت قطع‌شده مواجه می‌شوند. حتی فعالیت‌های ساده روزمره مثل خرید اینترنتی یا پرداخت قبض هم به مشکل می‌خورد.
گفت‌وگو با مردم
علی، مغازه‌دار مواد غذایی در بندرعباس:
این تابستون دیگه خسته‌مون کرد. دو بار گوشت‌هامون خراب شد چون برق رفت و یخچال‌ها خاموش بودن. مشتری‌ها هم وقتی هوا گرمه و کولر مغازه خاموشه، زود میرن. ما هم مجبور شدیم یه ژنراتور کوچیک بخریم، ولی سوختش گرونه. اینجوری که پیش بره، نصف درآمدمون میره برای جبران خسارت برق.
زهرا، مادر دو کودک در محله نایبند:
شما تصور کنین وسط روز، ساعت دو بعدازظهر، کولر خاموش شه. بچه‌هام عرق می‌کنن و گریه می‌کنن، خودمون هم سرگیجه می‌گیریم. تازه آب هم کم فشار میشه چون پمپ کار نمی‌کنه. هر بار که برق میره، تا برگرده انگار یک عمر می‌گذره. ما نه ژنراتور داریم نه پول پنل خورشیدی، فقط می‌نشینیم و دعا می‌کنیم زودتر بیاد.
محمود، راننده تاکسی اینترنتی:
برق که میره، اینترنت گوشی هم افت می‌کنه و دیگه سفر قبول نمی‌کنیم. مسافرها عصبی میشن، ما هم بیکار می‌مونیم. تازه شارژر برقی ماشین رو هم نمی‌تونیم استفاده کنیم. به نظر من این مشکل از بی‌برنامه گیه، چون اگه زمان‌بندی خاموشی‌ها اصلا درست مشخص نیست مثلاً در داماهی یه روز ۲برق میره یه روز ۴میره یه روز ۵.
فاطمه، پرستار بیمارستان شهید محمدی:
بیمارستان ژنراتور داره، ولی وقتی برق میره، حتی چند ثانیه تأخیر توی روشن شدن دستگاه‌ها می‌تونه خطرناک باشه. مریض‌هایی داریم که به دستگاه اکسیژن یا دیالیز وابسته هستن، و هر بار قطع برق، استرس همه رو بالا می‌بره.
ابتکارها و واکنش‌های مردمی
با وجود مشکلات، مردم هرمزگان دست روی دست نگذاشته‌اند.برخی مغازه‌داران به سراغ نصب پنل‌های خورشیدی کوچک رفته‌اند تا حداقل یخچال‌هایشان در زمان قطعی برق کار کند.
عده‌ای ژنراتورهای اشتراکی تهیه کرده‌اند و هزینه سوخت را بین چند خانواده تقسیم می‌کنند.در شبکه‌های اجتماعی، هشتگ‌هایی مانند #خاموشی_هرمزگان و #برق_ما_کو راه افتاده تا صدای مردم به گوش مسئولان برسد.بعضی از جوانان داوطلب، نقشه‌ای آنلاین از زمان‌بندی خاموشی‌ها طراحی کرده‌اند تا مردم بتوانند برنامه روزشان را هماهنگ کنند.قطع برق در هرمزگان، به‌ویژه در ماه‌های گرم سال، تنها یک مشکل فنی نیست؛ این مسأله به بحران اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است که زندگی هزاران خانواده، کسب‌وکار و حتی سلامت شهروندان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.روشن است که راه‌حل‌های کوتاه‌مدت مانند ژنراتور یا خاموشی برنامه‌ریزی‌شده تنها مُسکن‌اند. این استان نیازمند سرمایه‌گذاری جدی در زیرساخت‌های تولید و انتقال برق، استفاده گسترده‌تر از انرژی‌های تجدیدپذیر، و اطلاع‌رسانی دقیق به مردم است.
