آذین معتضد کیوان – روزنامه نگار
به گزارش دریای اندیشه برای ما ایرانیان نام خلیج همیشه فارس، یک اصالت، سمبل، نشانه، بزرگی و شکوه کشور میهن ایران است، اگر نگاه علمی بر پایه اسناد و مدارک تاریخی و مستند بجا مانده از گذشته دیرین تاکنون داشته باشیم، نام جغرافیایی خلیج فارس به مانند گوهری هر مطالب و نقشه ی را معنا و مستندتر بیان می کند حال به اسناد و مدارک تاریخی از جمله سفرنامه های تاریخی، از کشورهای مختلف با این حقیقت به دریای خیلج فارس اشاره نموده.
حال اسناد علمی و تاریخی و جهانی بسیار موزه ها از جمله مرکز مطالعات خلیج فارس در رابطه با هویت نام خلیج فارس وجود دارد که این نام را برای این دریا، اثبات می کند. سند با خط میخی نوشته ای از زبان داریوش شاه هخامنشی است که به نام دریای پارس در آن اشاره شده است و همراه دیگر اشیاء اکنون در موزه نگهداری می شود. در واقع نام این محل میراث مشترک بشر متمدن وجهان هست. در متون تاریخی، جغرافیایی قدیمی نقشه‌برداران و مسافران با ادیان مختلف نام خلیج فارس هر مطلبی را معنا بخشیده مکتوب شده. البته اسناد زیادی در مورد خلیج فارس وجود دارد به اندازه‌ای که حتی صدها کتاب برای نمایش آنها کافی نخواهد بود.
درسایت فرهنگی هنری «آرموس» آمده است که «عبدالحسین صنعتی» در رمان تاریخی «نادر» فاتح دهلی نوشته: «اتفاقا باد مساعدی می وزید و بادبانها کشتی را چون بادبادک اطفال که در هوا طیران نمایند از میان امواج میگذرانید. کشتی از ساحل دور میشد و روز به آخر رسیده و تاریکی بر همه جا مسلط می گردید دیگر اثری از بندرعباس و خانه های گلی و حتی روشنی آتش و چراغهای بندر دیده نمیشد. دراین هنگام فریاد یکی از مسافرین که عقب کشتی ایستاده بود بلند شد و همه را متوجه خود کرد، سپس نهنگی را را که سر در عقب کشتی گذارده بود نشان داد. فی الواقع حیوان عجیب الخلقه ای که از گرسنگی بستوه آمده یا هوس شکار آدمیان را کرده با دهانی باز دیده می شد ناخدا گفت که این حیوان ماهی آدمخوار نام دارد. هیچ اسلحه ای به بدنش کارساز نیست و تا طعمه ای به او ندهیم دست از سر ما بر نمیدارد. وای بسا خودش را جلوی کشتی قرار می دهد و بقدری بزرگ است که اگر کشتی با او تصادف کند می شکند. لحظه به لحظه دهان ماهی آدمخوار بازتر میشد و حتی آنقدر سرش را از میان آبها بیرون آورده بود که به لبه کشتی می رسید و دندانهایش که هر کدام مانند خنجری تیز و نوک برگشته بود بخوبی دیده می شد. بخار دهانش آنقدر تعفن داشت که همه را بستوه آورده بود.»
این موضوع بیانگر آن هست که این دریا شکوه زیست انواع ماهی و خانواده دریایی را داشته که باید قدر این نعمت خدادادی را بدانیم.
