امروزه روابطعمومیها باید کوششی هوشمندانه و ماهرانه برای بهرهگیری از روشهای تبلیغ، تشویق، ترغیب و اقناع با استفاده از وسایل و ابزارهای ارتباطی جدید برای حفظ رسالت خود یعنی آگاهی رساندن به جامعه مخاطبان خود و همچنین دریافت بازخوردها از عملکرد سازمانها را مورد استفاده قرار دهند.
حامد آزادی مدیر روابط عمومی فرمانداری رودان در یادداشتی به مناسبت هفته روابط عمومی و ارتباطات با تشریح رسالت روابط عمومی ها در آگاه سازی و آفرینش ارتباطات پرداخته و نوشت است:
فلسفه روابط عمومی مردم داری و شنیدن صدای مردم است و نه بلندگو بودن و فریاد زدن بر سر مردم، مردم ولی نعمت سازمان ها هستند.
روابط عمومی در عین حال هنر است یعنی در یک روابط عمومی حقیقی کارها ابتکاری است و در واقع آنها همیشه باید بدنبال راه های تازه برای اثر گذاری باشند.
هدف روابط عمومی نه تولید شهرت است نه نفوذ بر افکار عمومی و نه ترغیب به خرید محصول، هدف روابط عمومی ایجاد، حفظ و توسعه تفاهم است.
واقعیت این است که آنچه هدف یک روابط عمومی کارآمد است، صرفا برقراری ارتباط نیست بلکه تولید و باز تولید احساسات مثبت و ارتباطات مثبت بین دو گروه سازمان و مخاطبان است؛ ارتباطی که ریشه در شفافیت و صداقت دارد، با گوش کردن به دیگری باعث درک او می شود و برنده - برنده فکر میکند.
متاسفانه شاهد آن هستیم که گاهی اهمیت و جایگاه روابطعمومی این روزها توسط مدیران و مسئولان ارشد فراموش میشود؛ همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار با رئیس جمهور، مسئولان و کارگزاران نظام در تاریخ 86/04/09 فرمودند: «ایرادى که من به این دولت وارد میکنم، این است که توضیح دادنشان به مردم کم است. این روابطعمومیهاى شما در بخشهاى مختلف باید فعال عمل کنند. روابطعمومى شماست که از رسانه ملى یا از مطبوعات میتواند استفاده بهینه بکند؛ یاد بگیرند راه بیان کردن را گاهى انسان توضیح هم میدهد، بیان هم میکند؛ منتها بی فایده! چون نوع بیان، نوع بیانِ اثرگذار و باوربرانگیز نیست؛ حقیقت را درست روشن نمیکند. این یکى از نقصهاست که باید حتما این نقیصه را جبران کنید.» از اینرو است که باید روز ارتباطات و روابطعمومی را فرصتی مغتنم برای ارزیابی و آسیبشناسی عملکرد دستگاههای روابطعمومی در پاسداری از ماموریت محوله خود و همچنین گوشزد کردن لزوم حفظ هویت آن به مدیران و ذینفعان شمرد.
لازم به ذکر است که هدف غایی و نهایی فعالیت روابط عمومی، ایجاد ، حفظ و توسعه تفاهم و همدلی است و تفاهم مفهومی فراتر از تظاهر به عمل و کار نیک است.
در آخر لازم است این نکته دوباره تکرار شود که هویت و اصالت هر سازمانی مرقوم جامعه بهرهمند از خدمات آن سازمان است؛ و هرگونه خلل و نقصی در تفکر این جامعه از عملکرد این سازمان، سبب از بین رفتن اصل اعتماد و مشارکت عمومی خواهد شد که در مواقع بحران ضامن سلامت آن سازمان است.