نگاهی به وزرای پیشنهادی دولت جدید؛
امیرعبداللهیان گزینه ای امین برای وزارت خارجه
به گزارش سرویس سیاسی روزنامه دریای اندیشه حسین امیرعبداللهیان یکی از وزرای پیشنهادی آیت الله رئیسی است که برای تصدی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به مجلس شورای اسلامی معرفی شده است.
در حالی که تقریبا همه به این اتفاق نظر رسیده بودند که علی باقری کنی معاون امور بینالملل قوه قضاییه که عملا همه او را بدون فرق با دکتر سعید جلیلی می دانند به عنوان وزیر امور خارجه معرفی خواهد شد اما آیت الله رئیسی گزینه ای دیگری را معرفی کرد که دور از انتظار هم نبود و با توجه به تخصص، تجربه و رزومه شاید بهترین انتخاب برای تصدی وزارت خارجه بوده است.
اول اینکه حسین امیرعبداللهیان تحصیلات تخصصی مرتبط با تصدی وزارت امورخارجه را دارد او دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه، کارشناسی ارشد روابط بین الملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و دکتری روابط بین الملل از دانشگاه تهران است و تسلط کامل به دو زبان انگلیسی و عربی را نیز داراست.
دومین شاخصه ای حسین امیر عبداللهیان را برای وزارت امور خارجه گزینه ای مثبت می کند این است که او از بدنه تخصصی وزارت خارجه است و در کنار بیش از 2 دهه حضور در وزارت امور خارجه 6 سال معاون وزیر امور خارجه بوده است و از سال 95 تاکنون نیز مشاور محمد جواد ظریف است.
سومین شاخصه حسین امیر عبداللهیان ارتباط نزدیک و ارادتش به محور مقاومت است و شاید اصلی ترین علت معرفی اش به عنوان وزیر امور خارجه هم همین موضوع باشد؛ او همواره از کسانی است که ارتباط نزدیکی با سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی داشته است و حتی در بحث برجام پیام حاج قاسم را او به محمد جواد ظریف رسانده است او دبیرکل دبیرخانه دائمی حمایت از انتفاضه فلسطین نیز می باشد.
امیرعبداللهیان ارتباط خوبی هم با مجلس و مجلسی ها دارد او هم در دوره ریاست دکتر علی لاریجانی و هم اکنون در دوره ریاست دکتر محمد باقر قالیباف یدک کش منصب دستیارویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بین الملل مجلس شورای اسلامی بوده است
حضور او در معاونت وزارت امور خارجه دو دولت کارد و پنیر یعنی احمدی نژاد و روحانی و دستیاری وی برای دو رئیس مجلس کاملا متضاد یعنی لاریجانی و قالیباف و این بار معرفی شدن بعنوان وزیر در دولت آیت الله رئیسی که تلاش دارد سنخیت زیادی با دولت های گذشته نداشته باشد نشان می دهد امیرعبداللهیان فردی کاملا فراجناحی و متخصص است و به همین افراد و جریان های سیاسی نمی توانند تاثیر او را کتمان کنند.
ارتباط امیرعبداللهیان فقط منحصر به محور مقاومت و کشورهای عربی و آفریقایی نمی شود بلکه او برای اروپایی ها و آمریکایی ها هم فردی شناخته شده است.
حسین امیر عبداللهیان در سال 86 سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود که با اجازه رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران با هدف تامین امنیت عراق با آمریکایی ها و عراقی ها پای میز مذاکره نشست همچنین امیر عبداللهیان اولین مقام ایرانی است که پس از بازگشایی سفارت انگلیس در ایران به برای مذاکرات منطقه ای به لندن دعوت شد و با وزیر امور خارجه انگلستان دیدار کرد.
حسین امیر عبداللهیان یک دیپلمات میدان گرا است و یکی از شاخصه های او این است که با حضور او در وزارت امور خارجه دیگر شاهد تقابل میدان و دیپلماسی نخواهیم بود؛ دیپلماسی منطبق بر حکمت و مصلحت دیپلماسی است که هم میدان را داشته باشد و هم بتواند از دیپلماسی برای پیشبرد اهداف استفاده کند همچنین از دیگر شاخصه هایی که انتظار آن می رود این است که به دلیل اینکه امیر عبداللهیان نیرویی اقتدارگرا است دیگر شاهد دیپلماسی التماسی هم نخواهیم بود.
با تمام این تفاسیر آن چیز که مبین است در این انتخاب این است که حسین امیرعبداللهیان می تواند گزینه ای امین برای تصدی وزارت امور خارجه باشد.