دریای اندیشه

فریاد بازاریان هرمز؛ نبود لندیگراف اقتصاد و سلامت را نابود کرد

هرمز در بحران حمل ونقل؛

 بحران حمل ونقل و نبود لندیگراف، اقتصاد و سلامت مردم هرمز را در معرض نابودی قرار داده؛ بازاریان با بستن مغازهها دست به اعتصاب زدند.

مرتضی سلیمانی

به گزارش اختصاصی روزنامه دریای اندیشه ؛بازاریان و کسبه جزیره هرمز ، در اقدامی اعتراضی به نبود لندیگراف و مشکلات انتقال کالا از بندرعباس، تمامی مغازه ها و کسب وکارهای خود را تعطیل کردند. تصاویر منتشرشده نشان می دهد خیابانهای جزیره شاهد مغازه های بسته و اعتراض جمعی مردم است.

فاسد شدن مواد غذایی معضل جدی جزیره نشینان

یکی از دغدغه های اصلی بازاریان، فساد مواد غذایی در اسکله بندرعباس به دلیل تأخیر در حرکت تندروها است. این تأخیرها که ناشی از نبود زیرساخت مناسب حمل ونقل است، زندگی مردم هرمز را تحت تأثیر قرار داده است. به گفته اهالی، نبود لندیگراف اختصاصی، انتقال ایمن و سریع کالاهای ضروری را غیرممکن کرده است.

حمل ونقل فاجعه بار تهدید سلامت و اقتصاد مردم جزیره هرمز، جواهری در خلیج فارس که با خاکهای رنگین و طبیعت منحصر به فردش گردشگران داخلی و خارجی را شگفت زده می کند این روزها به نمادی از بی توجهی و سوءمدیریت تبدیل شده است. مشکلات حمل ونقل دریایی و نبود امکانات اولیه، زندگی مردم و کسب وکارهای محلی را به مرز نابودی کشانده است.

نبود یک سیستم حمل ونقل دریایی مناسب باعث شده مواد غذایی و کالاهای اساسی مردم هرمز با تندروهای مسافربری جابه جا شوند؛ قایق هایی که برای حمل مسافر طراحی شده اند، نه کالا. نفوذ آب دریا به بسته بندیها، فساد مواد غذایی و آسیب دیدگی اجناس تنها بخشی از فاجعه های است که بازاریان و مردم هر روز با آن روبه رو هستند. این نه تنها به معیشت بازاریان ضرر زده، بلکه سلامت مردم را نیز در معرض خطر قرار داده است.

زیبایی های هرمز زیر سایه محرومیت و بی اعتنایی

 نزدیکترین جزیره به بندرعباس، به جای بهره مندی از موقعیت استراتژیک خود، با مشکلاتی همچون نبود آمبولانس دریایی، قطعی های مکرر آب و برق و بی توجهی مطلق مسئولان مواجه است. این جزیره که میتواند ویترین گردشگری ایران باشد اکنون به دلیل بی کفایتی برخی مدیران نماد بی برنامگی شده است.

مطالبه ای فراتر از حرف؛ وقت اقدام است مردم جزیره هرمز از وعده های بی عمل مسئولین خسته شده اند و  انتظار دارند که دستگاه قضایی هرمزگان با ورود فوری و خارج از نوبت، به عنوان مدعی العموم، این بحران را جدی بگیرد و با هرگونه قصور و کم کاری برخورد کند. چه کسی پاسخگوی این حجم از آسیب به اقتصاد و سلامت مردم است؟

اجاره گاری برای انتقال کالا؛ تحقیر هرمز در بحران حمل‌ونقل

نبود لندیگراف و زیرساخت‌های مناسب حمل‌ونقل در جزیره هرمز به معضل جدیدی دامن زده است. در شرایطی که انتقال کالا به این جزیره با تندروهای مسافربری انجام می‌شود، برخی افراد فرصت‌طلب با اجاره گاری به اهالی جزیره از ناچاری مردم سوءاستفاده می‌کنند.

به گفته بازاریان و مردم محلی، این افراد برای هر گاری که مواد غذایی و کالاهای اساسی را به هرمز منتقل می‌کند، مبلغ 250 تا 300 هزار تومان دریافت می‌کنند. این هزینه بالا، آن‌هم در شرایطی که کالاها به‌خاطر شرایط نامناسب حمل‌ونقل دچار آسیب یا فساد می‌شوند، فشار مضاعفی بر مردم وارد کرده است.

یکی از بازاریان هرمز می‌گوید: ما چاره‌ای جز پرداخت این مبالغ نداریم. اگر بخواهیم کالاهایمان را بدون گاری منتقل کنیم، همه چیز از بین می‌رود. اما آیا جزیره‌ای که چنین پتانسیل عظیمی دارد باید به این روز بیفتد؟

این بحران که ناشی از سال‌ها سوءمدیریت است، تنها ابعاد جدیدی از مشکلات مردم هرمز را آشکار می‌کند. بازاریان از مسئولان خواستار رسیدگی فوری به این شرایط و تأمین یک لندیگراف مناسب برای انتقال کالاهای اساسی هستند تا مردم از چنین تحقیرهایی رهایی یابند.

سوءمدیریت یا نادیده گرفتن عامدانه

این پرسش اساسی در ذهن مردم هرمز نقش بسته است: چرا جزیرهای با این ظرفیتهای بینظیر، سالهاست درگیر ابتدایی ترین مشکلات است؟ آیا محروم نگهداشتن هرمز، سیاستی ناگفته است یا تنها نتیجه بیکفایتی است؟ مسئولانی که تا به امروز سکوت کردهاند، باید پاسخگوی این بحران باشند؛ سکوت بیشتر تنها خشم مردم را عمیقتر خواهد کرد.

هرمز، میراثی است که نباید قربانی شود،این جزیره با تمام زیباییها و پتانسیلهای اقتصادی و گردشگریاش، نباید در گرداب بی توجهی و سوءمدیریت غرق شود. مردم این جزیره حق دارند از امکانات اولیه برخوردار باشند، نه اینکه هر روز برای ابتدایی ترین نیازهایشان درگیر باشند وقت آن است که مسئولین بهجای حرف، عمل کنند.

مطالبه مردم: رسیدگی فوری مسئولین

بازاریان جزیره هرمز از مسئولین درخواست دارند که برای حل این مشکل زیرساختی اقدام فوری انجام دهند. تأمین یک لندیگراف اختصاصی برای انتقال کالاهای اساسی و مواد غذایی به جزیره، راه حلی است که میتواند مانع از تکرار این مشکلات و اعتراضات شود.

این اعتصاب زنگ خطری برای مسئولین است تا چالش های جزیره ای که به شدت به منابع بیرونی وابسته است جدی بگیرند. فعالان اقتصادی و مردم محلی انتظار دارند با ایجاد زیرساخت های مناسب، نه تنها از فساد کالاها جلوگیری شود، بلکه امنیت اقتصادی جزیره نیز حفظ شود.

جزیره هرمز، این جواهر درخشان خلیج فارس این روزها به‌جای درخشیدن در سایه محرومیت و بی‌توجهی در حال فراموش شدن است. خیابان‌های خاموش جزیره، مغازه‌های بسته و بازاریان خسته از وعده‌های بی‌سرانجام فریاد اعتراضی هستند به سوءمدیریتی که نفس اقتصاد و سلامت مردم را بریده است.

هرمز، جزیره‌ای که با خاک‌های رنگینش دنیایی از زیبایی را به جهان عرضه می‌کند اکنون با کمبود یک لندیگراف ساده برای انتقال کالا دست‌وپنجه نرم می‌کند. قایق‌های مسافربری که مجبورند بار سنگین کالاهای ضروری مردم را به‌دوش بکشند خود نمادی از تحقیر پتانسیل عظیم این منطقه است. آب شور دریا که به اجناس نفوذ می‌کند، مواد غذایی که در گرمای اسکله بندرعباس فاسد می‌شوند و نگاه نگران مادرانی که منتظر رسیدن نیازهای اولیه کودکانشان هستند قصه تلخی است که روزانه تکرار می‌شود.

اما این فقط کالاها نیستند که در مسیر به هرمز نابود می‌شوند؛ این امید مردم است که زیر بار بی‌توجهی مسئولان رنگ می‌بازد. نبود امکانات اولیه مثل آمبولانس دریایی، قطعی‌های مکرر آب و برق، و سوءمدیریت‌هایی که سال‌هاست بر این جزیره سایه افکنده، مردمی را به ستوه آورده که تنها خواسته‌شان زندگی شرافتمندانه است.

بازاریانی که امروز مغازه‌های خود را بسته‌اند فریادشان از سر خشم نیست، بلکه از سر درد است. دردی از نادیده گرفته شدن. جزیره‌ای که می‌تواند بهشتی برای گردشگران باشد، به کابوسی برای ساکنانش تبدیل شده است. پرسش مردم ساده است: چرا؟ چرا هرمز با تمام ظرفیت‌هایش، باید برای ابتدایی‌ترین نیازهایش التماس کند؟ آیا این جزیره زیبا سزاوار چنین محرومیتی است؟

هرمز نباید قربانی بی‌توجهی و وعده‌های بی‌عمل شود. این خاک رنگین، این مردم صبور، لیاقت بهترین‌ها را دارند. امروز وقت عمل است نه حرف. مردم هرمز انتظار دارند مسئولان به این بحران پایان دهند نه با وعده‌های توخالی بلکه با اقداماتی واقعی. تأمین یک لندیگراف اختصاصی شاید ساده به‌نظر برسد اما برای مردم این جزیره یعنی بازگشت امید، یعنی نجات اقتصاد، یعنی حفظ سلامت.

فریاد هرمز را بشنوید. این جزیره نباید غرق در دریای محرومیت باقی بماند.