گزارش اختصاصی ؛ فاطمه درویش پور
قبل از ویروس کرونا ، زنان سرپرست خانواده در عرصه های مختلف مشغول فعالیت بودنداما متاسفانه ؛ این روزها حال و هوای شهر بندرعباس چندان تعریفی نیست و پرونده روزهای خوش بسته شده است.
اعمال محدودیتها در استان و حتی مسدود کردن ورودی شهرها برای پیشگیری از گسترش ویروس وحشی کرونا از سوی مسئولان امری جدی و بحرانی تلقی شده است. اما متاسفانه بسیاری از مردم بدون در نظر گرفتن فاصله گذاری های اجتماعی و یا حتی رعایت پروتکل های بهداشتی ، برای کمترین خریدهایی که اصلا ضرورت ندارد به بازار مراجعه می کنند.
در این خصوص برایمان جای سوال است که آیا این اعمال محدودیت های شدید برای پیشگیری از ویروس منحوس کرونا تا چه اندازه می تواند مثمرثمر واقع شود؟ سوال دیگری که برایمان پیش می آید، این است که این اعمال محدودیت ها تا چه ادامه خواهد داشت و چه تاثیری بر روح و روان ، اقتصاد و معیشت زنان دستفروش و افرادی که دارای مشاغل آزاد هستند ، می گذارد؟
با این شرایط که اذهان عمومی درگیر جنگی بزرگ با ویروس وحشی کرونا هستند ، قطعا مشغولیت های ذهنی فراوانی در این رابطه برای تمام اقشار جامعه وجود دارد. (( با این اوصاف دولتمردان همچنان بر طبل اعمال محددیت های کرونایی بیشتر می کوبند. ))
به گزارش دریای اندیشه ؛ زنان جنوب همچون کوه باصلابت و همچون دریا زلال هستند ، براستی که آنها طعم دلچسب گرما سوزان و شرجی را به وضوح چشیده اند و با دریا آشنایی دیرینه دارند.
اغلب بانوان هرمزگان بواسطه همجواری با دریا دوشادوش مردان و پدرانشان به کار ((صید و صیادی )) در دل دریای نیلگون خلیج فارس و برخی دیگر هم با دستفروشی و عده ای با دوخت و دوز لباسهای سنتی هم برای خود و سایر بانوان اشتغالزایی ایجاد کرده اند.
قبل از شیوع ویروس فرصت طلب کرونا ، زنان سرپرست خانواده بدون محدودیت های شغلی آزادانه در عرصه های مختلف مشغول به فعالیت بوده و از این طریق نانی حلال را بر سر سفره خود و خانواده هایشان به ارمغان آورده و هر یک از آنها به اندازه تلاش ، زحمت شان لقمه نانی با طعم مهربانی و محبت را بین فرزندان و اعضاء خانواده شان تقسیم میکردند.
اما متاسفانه ؛ این روزها حال و هوای شهر بندرعباس چندان تعریفی نیست و از سویی دیگر پرونده روزهای خوش و در کنار هم بودن گذشته ، بسته شده است.
علاوه بر تاخت و تاز شدید ویروس وحشی کرونا و مرگ و میرهای ناشی از آن ، بر اقتصاد و امنیت اقتصادی کشورمان بگونه ای تاثیرات فراوانی گذاشته و به مشاغل مرتبط با زنان هم ضربه سهمگینی وارد ساخته است.
متاسفانه کار از ضد عفونی ، شست و شوی دست و همچنین ماسک زدن و رعایت پروتکل های بهداشتی گذشته است و رفته رفته بر شمار جانباختگان ناشی از ویروس کرونا افزوده شده و اغلب هموطنانمان یا فوت شده و یا اینکه وضعیت شان وخیم گزارش شده است.
در این راستا تدابیرآگاهانه و اقدامات صحیح دولت بر هر پروتکل بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی پیشی خواهد گرفت. (( بدین معناست که اگر یک حکومت اسلامی با قدرت تمام ، تصمیمات درست و به موقع را در زمان مناسب اتخاذ نماید ، قطعا نیاز به برخی از محدودیت های کرونایی نخواهد بود.
میخواهم این موضوع را برایتان بازگو کنم ؛ هم اکنون قریب به یکساله از سناریوی غم انگیز کرونا می گذرد. شرایط از حالت عادی خارج شده و دیگر زنان مشاغل کاذب اعم از دستفروشان و برخی تولید کنندگان لوازم خانگی به علت کمبود مواد اولیه برای تهیه وسایل مورد نیازشان با مشکلات عدیده ای در این زمینه مواجه شده اند.
به جرات می توان گفت ؛ در چنین اوضاع و احوالی بخاطر ترس از کرونا ، اغلب کارگاههای تولیدی کرکره مغازه هایشان را بسته و خانه نشین شده اند.
در دورانهای گذشته زنان سرپرست خانوار یا بهتر بگویم (( نان آوران خانواده )) از طریق چتربازی کالاها و یا اجناس مورد نیاز خود را از قشم ، درگهان و یا کیش خریداری کرده و به تنهایی همچون مردان بار تمام مسئولیت های زندگی را به دوش می کشیدند. در این برهه زمانی مشقت بار و شرایط اقتصادی نابسامان در جامعه ؛ بانوان سرپرست خانواده که تنها با امید به لطف بخدا و نیروی عزم و اراده شان در چنین موقعیتی سخت و پیچیده باز هم دست از تلاش برنداشته اند، اما این ویروس مهلک کرونا برخی زنان را از ادامه فعالیت و تلاش بازداشته است.
برایمان جای سوال است ؛ با اعمال محدودیت های دو هفته ای در سطح شهرها بخاطر بروز موج سنگین کرونا ، تکلیف زنان سرپرست خانواده و کودکان کار چیست؟ چگونه بدون هیچ پولی در ایام کرونا و همچنین اجرایی نمودن اعمال محدودیت ها می توان به زندگی ادامه داد؟ اغلب زنان سرپرست خانواده که زیر چتر حمایتی (( سازمان بهزیستی و کمیته امداد )) هستند در چنین شرایطی که بودجه ناکافی از این طریق دولت به آنها تعلق گرفته در چنین اوضاع و احوال نابسامانی تکلیف شان چیست ؟
آیا بالادستی ها برای رفاه ، آسایش و یا حتی رفع مشکلات مالی آنها راهکار اساسی را به نفع زنان سرپرست خانواده اندیشیده است ؟
سوالی دیگری برایمان پیش می آید ؛ که آیا در این بحبوحه شیوع کرونا ، اعمال محدودیت های دو هفته ای ترددها می تواند به پیشگیری و یا کاهش ویروس کرونا کمک کند؟ با آغاز اعمال محدودیت های دو هفته ناشی از کرونا ، آیا باز هم این محدودیت ها ، مجددا تکرار خواهد شد یا خیر؟
این در حالیست که مشاغل کاذب و پرخطر بیشتر در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند اگر خدایی ناکرده ابتلا به کرونا به مشکلات مالی بانوان اضافه شود بطور قطع باید گفت ، که اوضاع شان وخیم تر خواهد شد.
با گرانی اقلام ، خوراکی ها موجود در بازار اعم از گوجه 15 هزار تومان ، پیاز 12 هزار تومان ، خیار 10 هزارتومان و ..... چگونه می توان به زندگی بی دغدغه فکر کرد.
در این آشفته بازار و افزایش کرونا ؛ برخی افراد با سودجویی بدون در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی و مشکلات مردم تنها بفکر پر کردن جیب خودشان بوده و سعیشان بر این است که از فرصت های پیشرو به نفع خود بهره ببرند. اما آنها لحظه ای هم با خود فکر نمی کنند ، که با این کار چه ضرر و زیانی را متوجه اقشار جامعه خواهند کرد.
باید در نظر داشته باشیم ؛ که اگر قرار است از سوی مسئولان تصمیماتی اتخاذ شود در وهله اول یک حکومت مردمی و اسلامی باید بفکر منافع اقشار جامعه خویش باشد.
در چنین شرایطی اگر بخواهیم با صداقت صحبت کنیم با این وضعیت نابسامان در بطن جامعه یارانه معیشتی و همچنین یارانه های 45 هزار و پانصد تومانی و یا حتی افزایش مبلغی ناچیز به میزان یارانه ها از سوی دولت ، دردی از مشکلات مردم دوا نخواهد
در این گزارش سعی مان بر این بود که در مورد مشکلات زنان سرپرست خانواده و اغلب مشاغلی که با وجود اعمال محدودیت ها ، با مشکلات عدیده ای به جهات مختلف مواجه شده اند ، سخن بگوییم تا بتوانیم در این راستا پس از گفتگو با مسئولین مربوطه در جهت رفع مشکلات آنها گامی مثبت برداریم.
انتهای پیام