دریای اندیشه

کوهشاه با آن همه کوه‌ها و تپه‌های پی‌درپی و عدم برخورداری راه مواصلاتی مناسب، بایست بشاگرد دوم ایران نامید.

به گزارش روزنامه دریای اندیشه؛ حضورمان در منطقه کوهشاه احمدی تازگی‌های خبری را به همراه داشت، پیش‌تر، از مشکلات این منطقه نوشته بودیم ،تماس های تلفنی با دهیاران و شوراهای محلی روستاهای مختلف این منطقه، تصوراتی را در اذهانمان ایجاد کرده بود اما این حضور ، متفاوت‌تر از تمام خیال بافی‌های ذهنی‌مان بود.

خودرویی که ما را از بندرعباس تا اولین روستای کوشاه جنوبی به نام “مازگرد” رساند، دیگر با ما همراه نخواهد بود، زیرا عدم برخورداری از راه مناسب روستایی در این منطقه، نیازمند یک خودرویی با استقامت بیشتر است. بنا بر این می بایست از راحتی سفر در پژو۴۰۵ چشم ببندیم و با مزدا دوکابین عازم جاده های پر پیچ و خم این منطقه شویم.

حاج عنایت الله راهنمای سفر ما

از منزل حاج عنایت الله میرزاده که میزبان جمعی از خبرنگاران استان نیز هستند آماده حرکت می‌شویم، حاج عنایت الله قرار است به عنوان راهنما ما را در این منطقه بکر و پر از ظرفیت های خدادادی همراهی کند.

مسیر اولیه‌مان از مازگرد به سوی روستای “احمد آباد”  تعیین می شود، هنوز ۵۰۰ متر از آغاز این مسیر نگذشته است که یک آن، تعادل ماشین کمی برهم می خورد و ولو شدمان روی همدیگر کمی استرس با خنده را با ما همراه می کند.

بخشی از جاده مازگرد به روستای احمد آباد آسفالت شده اما این آسفالت مربوط به ده ها سال گذشته است که  خاکی بودنش بهتر از آسفالت بودنش می بود، زیرساخت‌های آسفالت این جاده سالیان درازی است که ترمیم نشده و هر خودرویی که در این جاده روستایی رفت و آمد مستمر دارد زودتر از موعدش فرسوده می شود.

بازدید اولیه را از آب انبار روستای احمدآباد قرار داده ایم که  در رنج نامه شماره بعد به آن می پردازیم، تا رسیدن به این محل کیلومترهایی را باید بپیماییم، و بخشی از مسیر دیگر آسفالت نخواهد بود، این موضوع برای ما هم خوب است و هم بد، چرا که از آن آسفالت درب و داغان با چاله های پی در پی رها خواهیم شد و به جاده های طبیعی و بکر منطقه وصل می شویم، از سویی دیگر وضع نامناسب جاده های خاکی سرعت زمان را از ما می گیرد، چرا که در بسیاری از مواصلات بایست با دنده یک تردد نمود.

برای حل مشکلات مردم باید گام برداریم

از حاج عنایت الله می پرسیم چگونه حوصله دارید برای رفع مشکلات مردم در این مسیر هر روز تردد نمایید، در پاسخ می گوید اگر ما برای مردم این منطقه گامی بر نداریم آن وقت چه کسی می خواهد اقدامی موثر انجام دهد؟

با این سخنش چند دقیقه ای را در فکر فرو می روم و با خود هر لحظه تداعی می کنم اگر مسئولین استانی و حتی مسئولین کشور من جمله رئیس جمهور انقلابی مان به این دیار سفر کنند؛ تا چه مدت مشکل اصلی این منطقه که برخورداری از راه روستایی است، مرتفع می شود؟آیا انتظار چندین دهه مردمان این منطقه بالاخره محقق می شود یا خیر؟

از سویی دیگر نیز این مساله که مسئولین زیادی آمده اند و بازدید داشته اند اما اقدامی موثر را از آنها ندیده‌ایم ذهنم را بیشتر درگیر می کند، اما کارکردهای مسئولین دولت قبلی و کنونی را نمی توان یکسان دانست زیرا روحیه کاری دولت فعلی را مردم به خوبی درک کرده اند و امید در دل ملت دوچندان شده است.

راه روستایی مطالبه مردم کوهشاه

پس از گذر از ناهمواری ها به روستای احمدآباد می رسیم، از مردم محلی درخواست می کنیم که از مشکلات روستایشان بگویند و اولین بیان به صورت واحد یک مساله است، راه روستایی.

انگار  همه چیز در راه مواصلاتی برایشان خلاصه می شود، از پیر و جوان همگی یکصدا مطالبه گر دسترسی به راه مناسب روستایی هستند، زیرا می دانند که اگر راه مواصلاتی درست شود همه امکانات دیگر نیز می توانند به میمنت راه مناسب فراهم آیند.

پس از بررسی مشکلات مردم این روستا مسیرمان را به سوی روستای بُن گُهُر ادامه می دهیم، اینجاست که باید بگوییم نسبت به راه روستای قبلی نبایست این همه بد و بیراه می گفتیم زیرا بد تر از آن را در مسیر روستای بُن گُهُر تجربه کردیم.

بُن گُهُر را بی شک بایست یکی از ظرفیت های منحصر به فرد منطقه کوهشاه عنوان کرد، چرا که بزرگترین معدن کرومیت منطقه کوهشاه جنوبی را در دل خود جای داده است و بستر زندگی مردم این روستا پر از زیبایی های خداوندی است.

برای شناخت بهتر هر منطقه ای نیازمند یک فرد محلی هم هستیم که پس از پیمودن کیلومترها به روستای بُن گُهُر می رسیم و حضورمان در منزل احمد حیدری رئیس شورای اسلامی این روستا خالی از فایده نیست.

پس از خوردن یک چای معطر لبسوز  و همچنین قرمه سبزی منحصر به فردی که تدارک دیده بودند به اتفاق اعضای شورای اسلامی این روستا بازدیدی را انجام می دهیم، در طول این بازدید اطلاعاتی را نیز از این روستا کسب می نماییم، بُن گُهُر با دارا بودن ۶۰ خانوار و جمعیت ساکن ۲۱۰ نفری در ۲۷ کیلومتری مازگرد واقع شده است.

شغل مردم این منطقه دامداری بوده و مردم محلی باغچه های کوچکی از انواع میوه های گرمسیری و سردسیری را کشت کرده اند، نقطه قابل توجه اینجاست که در گرمسیری بودن استان هرمزگان منطقه ای به اسم کوهشاه وجود دارد که با توجه به شرایط اقلیمی خارق العاده، تمام میوه های سردسیری و گرمسیری را می توان با چشم مشاهده نمود.

دانش آموزان بٌن گٌهٌر از عدم دسترسی به راه مناسب کلافه اند

حیدری از مشقت های مردم روستای بُن گُهُر سخن می گوید، به گفته وی این روستا قریب به ۳۴ دانش آموز دارد که به دلیل عدم وجود مدرسه بایست در این راه نامناسب روستایی کیلومترها را طی کنند تا در روستاهای احمدآباد و مازگرد به تحصیل خود ادامه دهند.به گفته رئیس شورای اسلامی روستای بُن گُهُر مردم این روستا به دلیل شرایط نامناسب دسترسی به راه روستایی نتوانسته اند تحصیلات عالیه ای داشته باشند و اکثر جوانان روستا ترک تحصیل کرده اند.

حضور بهره برداران معادن نیز راه مواصلاتی را بهبود نبخشید

حیدری با اشاره به اینکه بزرگترین معدن کرومیت منطقه کوهشاه جنوبی در روستایشان واقع شده است از عدم توجه به مسئولیت های اجتماعی صنایع و بهره برداران فعال در این منطقه ابراز گلایه کرد.

به گفته وی مردم این روستا حتی از وجود چنین سرمایه هایی نیز نمی توانند منتفع شوند و هر کسی که به این منطقه پای می گذارد فقط منافع خودش را می بیند.

مردم خوش قلب بُن گُهُر نیز مشقت های زیادی را تحمل می کنند اما آنها نیز همانند ساکنین احمد آباد یک چیز را مطابه می کنند و آن هم دسترسی به راه روستایی مناسب است.

احمد میرحسینی یکی از ساکنین روستای بُن گُهُر که مسئولیت ایاب و ذهاب دانش آموزان روستا را برعهده گرفته است در گفت و گو با خبرنگاران حاضر از این تصمیم جهادی سخن می گوید.

به گفته احمد دانش آموزان دختر این روستا که در مقطع متوسطه درس می خوانند را هر روز با طی کردن ۲۷ کیلومتر به روستای مازگرد می رسانم و مشکلات راه که اصلا اسم راه هم نمی توان روی آن نامید ما را دچار زیان های متعددی نموده است.

به گفته این فرد جهادی روستای بُن گُهُر ماهی یک جفت حلقه لاستیک برای خودروی خود بایست خریداری کند که این استهلاک بالا به دلیل عدم برخوداری از راه مناسب روستایی است.

اگر با چشم خود شرایط مسیر را ندیده بودیم شاید این بیان عضو روستای بُن گُهُر را کمی تملق عنوان می کردیم اما حقیقت را گفته است.

احمد هم همانند تمام مردم منطقه از مسئولین درخواست دارد که مسیر مواصلاتی کوهشاه هر چه سریع تر مرتفع شود تا علاوه بر فرسودگی خودروهایشان از فرسودگی انسان های منطقه نیز کاسته شود.

گفتنی است دهستان کوهشاه به مرکزیت روستای پور احمدی در شمال استان هرمزگان واقع شده است.

مشکلات منطقه کوهشاه ادامه دارد که در رنج نامه ای دیگر باز هم خواهیم نوشت...