دریای اندیشه

عبدالحسین اسدپور خبرنگار دریای اندیشه از بندرلنگه 

هدف محبت براساس تامین سلامت وبهداشت روانی انسان در دنیاست وتحقق این هدف از این طریق امکان پذیر می باشد که انسان نفرت را با مودت پاسخ گوید واز راه گذشتی زیبا ودل پسند با تجاوز روبه رو شود وستم گری را با عفو مبادله کند . محبت برای انسان یک نیاز اساسی وطبیعی به شمارمی رود وزندگی بدون محبت سرد وکسل وبی صفا وخسته کننده است وهر انسانی دوست دارد محبوب دیگران باشد واز اظهار محبت دلگرم ومسرور می شود واین نکته باید گفت که تمام فعالیت های افراد بشر در طول زندگی بر محور عشق ومحبت می چرخد ومیزان محبت انسان نسبت به دیگران باید متناسب با میزان شایستگی آنها باشد . یعنی نمی توان همه را به یک اندازه دوست ، زیرا عمل به معنای نادیده گرفتن ؛ ارزش ها وضایع کردن گوهر محبت در طول زندگی وعمر ادمی است .

محبت یک سرمایه ای بزرگ وپر ارزش می باشد که نمی توان آن را بیهوده به این وآن بخشید؛ بلکه با توجه به نقش محبت در سوق دادن انسان به کمال باید تنها درجایی به کار رود که دل را مجدوب کمال طرف مقابل کند . باید بیان داشت که محبت انسان ریشه در معرف او به خویشتن دارد ، محبت انسان به خود؛ اورا وادار می کند که به سوی کمال حرکت کند ونقص را از خودبزداید .

 یکی از روانشناسان درباره عشق ومحبت این گونه بیان می کند : احتیاج به محبت با هر نوزادی که به دنیا می آید ظاهرمی شود،نوزاد ابتدا غذا وآسایش می خواهد اما چند هعته بعد سخت به مادر می چسبد ولبخند می زند وتمنای محبت آغاز می کند پس آن چه برای حفظ بقا لازم دارد اولین احتیاج کوک به دوست داشتن ومحبوب بودن است ونکته جالب که باید عنوان کرد اساس حیات انسان حتی حیوانات بر پایه دوست داشتن است وگرنه هیچ موجودی زنده نخواهد ماند.

 محبت قوی ترین هیجان روح وروان است که هرحس دیگری را خاموش می کند وزیر پا می گذارد. خداوندیکتا (( در سوره آل عمران )) این گونه در رابطه با محبت بیان می کند زندگی بدون محبت سردوبی روح است وهمین امر سخت دل وخشونت مایه پراکندگی وجدایی است ، پس این نکته باید عنوان کرد که تبادل محبت ازدوران کودکی بایدآغاز وپایه گذاری شود.بهترین کسانی که می توانند این نیاز عاطفی را پایه گذاری کنند ، والدین وبالاخص مادر است .کودک در دامن گرم مادرویا مادربزرگ آرمیده واز نگاه های محبت آمیز ونوازش ها وبوسه های او احساس محبوبیت می کند . 

یک روانشناس دیگری در این زمینه به خبرنگارما می گوید : محبت مادر به طفل امکان تجربه گوناگونی همانند جهان نور را به اوبدهد . وکیفیت تجربه این جهان از جانب طفل به وسیله چگونگی رفتار عاطفی مادر تعیین می شود . همه ما رفتار های عاطفی را به شکلی درک می کنیم و عکس العمل طفل نسبت به بزر گسالان رنگ عاطفی بیشتری دارد .محرومیت از محبت باعث عقب ماندگی کودکان می شود پس وجود گرانبها زن در کانون خانواده درواقع درحکم چراغ فروزانی است که نور عاطفه را درفضای خانه می پراکند ومحیط آن جا را از نظر ارزشها عاطفی غنای بیشتری می بخشد . عاطفه مادری اوج شکوه وجلال عاطفه انسانی است ونظیری برای آن هرگز نمی توان یافت .

بدون تردید زن برای جامعه انسانی در حکم منبع عاطفی ومعنوی پر ارجی است که اگر جامعه درجهت رشد واعتلای خودازاین سرچشمه عواطف استفاده شایسته ای به عمل نیاورد ؛ با فقر عاطفی ومعنوی واز ارزش:های انسانی فاصله خواهد گرفت پس والدین موفق باید فرزندانشان را به گونه ای ترغیب کنند که از درون احساس خوبی نسبت به خودداشته باشند واعتماد به نفسشان تقویت شود واحساس کنند که مورد علاقه والدین هستند که اینکه فرزند خودرا از خانه بیرون کنند وان جوان باید به کی پناه ببرد وقتی والدین با جگر گوشه خوداین رفتار زشت وناپسند دارد ان فرزند درقبال والدین باید چه رفتاری داشته باشد!وعاطفه در زندگی انسان را با هیچ چیزدیگر نمی توان جبران کرد . 

بی تردید یکی از مهم ترین نقش های خانواده پرورش عاطفی کودکان است که برای آن جایگزینی نمی توان یافت ودر پایان عاطفه را باید سرمایه معنوی نامید که نه تنها فرد ؛ بلکه جامعه نیز برای رسیدن به حیات اجتماعی سالم وسعادتمندمحتاج آن است .