گزارش اختصاصی : علی ستاری- روزنامه نگار
امام کاظم علیه‌السلام امام هفتم شیعیان است که نام مبارک ایشان موسی است، اما بیشتر با عنوان کاظم و باب الحوائج می‌شناسند؛ دوران حیات مبارک این امام بزرگوار همراه با مصائب سختی بود و بخشی از زندگانی و دوران امامت ایشان در زندان‌ها و سیاه‌چال‌های عباسی سپری شد، امام کاظم علیه‌السلام در آن دوران زندان‌های فراوانی را دید و علت اینکه مکرر جابه‌جایی زندان برای آن حضرت انجام می‌دادند این بود که آن حضرت به خاطر نورانیت وجودی و خصایص اخلاقی‌ای که داشت هر زندانی که می‌رفت زندانیان و زندان بانان مرید حضرت می‌شدند و حاکمیت مجبور بود زندان وی را تغییر دهد.
زندان‌های وحشتناک و سختی‌هایی که به امام کاظم علیه‌السلام روا می‌داشتند را از نوع مناجات ایشان در زندان می‌توان فهمید به طوریکه امام کاظم علیه السلام را، نخست در بصره و در زندان عیسی بن جعفر زندانی کردند، آن زمان فرازی از دعایش اینچنین بود: «خدایا! تو می دانی که من جای خلوتی را برای عبادت از تو خواسته بودم، و تو چنین جایی برایم آماده کردی، تو را سپاس می گویم و سپاس مخصوص تو است.
اما سختی‌ها در زندان سندی بن شاهک به قدری شدید بود که ادبیات امام کاظم علیه‌السلام در مناجات با خدا تغییر کرد و برخی می‌گویند که ایشان حتی آرزوی مرگ برای خلاصی از زجر این زندان کرده است.
حضرت در مناجات خود می‌فرمودند:
اى برون آرنده درخت از ميان ريگ و گل و آب و اى برون آرنده شير از ميان سرگين و خون
واى برون آرنده بچه از ميان پرده و بچه دان و اى برون آرنده آتش از ميان آهن و سنگ
و اى برون آرنده جان از ميان احشاء و روده ها نجاتم ده از دست هارون
روزهای آخر عمر امام کاظم(ع) در زندان سِنْدی بن شاهِک سپری شد. شیخ مفید گفته است سندی، به دستور هارون الرشید امام را مسموم کرد و امام سه روز پس از آن به شهادت رسید و بنابر قول مشهور، شهادت وی روز جمعه، ۲۵ رجب سال ۱۸۳ قمری در بغداد رخ داده است. بنابه گفته شیخ مفید، شهادت امام در ۲۴ رجب بوده است.
حجت‌الاسلام محسن سالاری امام‌جمعه شهرستان سیریک در گفت‌و‌گو با خبرنگار روزنامه دریای اندیشه ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام اظهارداشت: امام موسی کاظم علیه‌السلام یکی از ائمه بزرگواری است که به واقع در جریان‌ساز بودن تشییع نقش بسزایی ایفا کرده است گرچه ایشان بخشی از عمر مبارک خود را در زندان‌های طاغوت گذراند اما شاگردانی که تربیت کرده بود به خوبی در مبارزات ایفای نقش کردند.
وی در پاسخ به سوالی در رابطه با وضعیت سیاسی حاکم بر دوران امامت امام کاظم علیه السلام گفت: دوران امامت آقا امام کاظم علیه السلام تقریبا دورانی است که حاکمیت عباسی به اوج قدرت خودش می‌رسد و 35 سال امامت ایشان همراه است با خلافت 3 خلیفه یعنی منصور، هادی، مهدی و هارون الرشید که لازم بود در برابر این‌ها امام از شیوه تقیه بهره بگیرند.
سالاری بیان‌کرد: منصور دوانیقی بی‌شک یکی از خلفای قدرتمند عباسی است و به هیچ وجه رابطه خوبی با بنی‌هاشم نداشت به طوریکه منابع تاریخی او را اولین کسی می‌دانند که اختلافات بین عباسیان و علویان را آغاز کرد و همین مشی او باعث شد که قیام‌هایی در عصر وی از جمله قیام نفس‌زکیه، قیام
ابراهیم بن عبدالله، قیام سنباد، قیام اسحاق ترک و دیگر قیام‌ها شکل گرفت که البته این قیام‌ها دو دسته هستند یک دسته قیام‌های علویان است به دلیل وضعیت حاکم و دسته دوم قیام‌هایی است که به خونخواهی ابومسلم خراسانی که نقش بسزایی در به قدرت رسیدن عباسیان داشت است، منصور عباسی بسیار اهل بیت را آزار و اذیت می‌داد و نهایتا امام صادق علیه السلام را نیز به شهادت رساند.
امام جمعه شهرستان سیریک تاکید‌کرد: زندانی کردن حضرت امام کاظم علیه السلام از دوران مهدی عباسی یعنی جانشین منصور آغاز شد و بعد از آزادی امام از زندان تحت نظر بودن امام کاظم علیه‌السلام آغاز شد و اینجا بود که امام کاظم علیه‌السلام تقیه را به یاران خود آموزش دادند و این شیوه مبارزه با حکومت در دستور کار قرار گرفت.
وی ادامه داد: خلیفه بعدی هم عصر با امام کاظم علیه‌السلام هادی عباسی بود این فرد سخت‌گیری‌ها را نسبت به شیعیان افزایش داد و در تلاش بود تا امام را به شهادت برساند اما عمرش کفاف این موضوع را نداشت و تقدیر الهی این بود که امام کاظم علیه‌السلام دوران خلافت هارون الرشید را هم ببیند و این دوران بود که زندانی شدن گسترده امام کاظم که حدود 13سال از عمر مبارک آن حضرت است آغاز شد و نهایتا به شهادت رسید.
وی خاطرنشان کرد: با درایت امام کاظم علیه‌السلام جریان نفوذ شیعیان به دستگاه حاکمیتی با استفاده از تقیه آغاز شد چنانچه می‌بینیم علی بن یقطین که برخی از منابع وی را جزو وکلای امام کاظم علیه‌السلام می‌دانند به وزارت دربار هارون الرشید رسید و حتی انگشتر و مهر خلافت را در دست داشت.
