دریای اندیشه

شوراهای شهر به عنوان برآيند خواست مردم و كانون مطالبه گری در شهرها مورد توجه هستند. از آن جا كه اين نهادهای مردمی به نوعی حلقه ی واسط بین مردم و حاكمیت محسوب می شوند، لذا عملکرد آن ها بايستی به طور گسترده در مسیر احقاق حقوق شهروندان و مطالبه گری از كلیه ی نهادها و سازمان های شهری، در كنار انجام ديگر وظايف تعريف شده برای اين نهادها باشد. بررسی و شناخت كمبودها، نیازها و نارسايی های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه ی انتخابیه و تهیه ی طرح ها و پیشنهادهای اصالحی و راه حل های كاربردی در اين زمینه ها جهت برنامه ريزی و ارائه ی آن به مقامات مسئول ذی ربط از جمله وظايف شوراهای شهر براساس بند ۲ ماده ی ۸۰ قانون تشکیالت، وظايف و انتخابات شوراهای اسالمی و انتخاب شهرداران می باشد. بنابراين شوراهای شهر به لحاظ قانونی اين اختیار را دارند تا در راستای احقاق حقوق شهروندان، طرح مساله و پیشنهادات اصالحی خود را به كلیه ی ارگان هايی كه به نوعی با مسائل اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، بهداشتی و رفاهی حوزه ی انتخابیه مرتبط هستند، ارائه كنند. از ديگر سو، شورای شهر با اشراف بر همه ی اركان شهر، به نوعی اتاق فکر يک شهر محسوب می شود. بنابراين توجه سازمان ها و نهادهای شهری به تذكرات و طرح مساله شوراها بايد به شکل جدی دنبال شود. بی توجهی به نظرات و مشاوره های شورای شهر از جانب سازمان ها و نهادهای شهری چیزی جز شانه خالی كردن از زير بار مسئولیت نیست. زيرا شورا اصوال در مسیر يک هم افزايی تمام عیار در شهرها گام بر می دارد و با بررسی موشکافانه می تواند مشکالت و معضالت حوزه های مختلف را رصد و بیان كند. ارتباط دو سويه و پاياپای نهادها و سازمان ها با شورای شهر می تواند يک روش و سبک تحول نگر در حوزه ی شهری باشد و از موازی كاری ها و نابرابری های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جلوگیری نمايد. فارغ از حضور شخصیتهای حقیقی در شورا و نهادها، نگاه حقوقی به شورا و سازمان ها در يک شهر بايد همسو، همراه و در جهت خدمات رسانی به مردم باشد. ثمره ی تحول و تغییر در يک جامعه بايد همسويی و همراهی همه ی ارگان ها باشد زيرا زير يک پرچم و در يک مسیر واحد در حال حركت می باشیم و نبايد در يک شهر و يک محیط محدود دچار تضادها و روزمرگی ها شويم. زمانی كه برنامه ها بر اساس متر و معیار درستی تدوين نگردد و تجسمی كه از يک شهر و توسعه و پیشرفت آن وجود دارد، در كار اداری روزمره تعريف شود اتفاقات پیرامون، معضالت و مشکالت به فراموشی سپرده می شود و سال ها می گذرد و حركتی سازنده در جهت رشد و شکوفايی شهرها اتفاق نمی افتد.جهان امروز، جهان ترقی، رشد و تعامل است و اگر گفتگوهای خرد ورزانه، اتفاق نیفتد نمی توانیم در هیچ زمینه ای حركتی سازنده در جهت توسعه ی پايدار داشته باشیم. امر گزينش افراد اليق برای مناصب و مديريت ها، اولین قدم برای نوسازی عمومی در شهرهاست. نوسازی بايد در همه ی اركان اتفاق بیفتد و تنها بافت فرسوده و حاشیه ی شهر مد نظر نیست بلکه مفهوم نوسازی امروز همه ی موضوعات شهری حتی در حوزه ی مديريت نهادها و سازمانها را در بر می گیرد. سیستم سنتی، پوسیده و عاری از خالقیت و ايده پردازی مديريت، امروزه برای شهرها راهگشا نیست و مشکالت كالن شهرها را حل نمی كند بلکه برای رفع مشکالت نیاز به يک هم افزايی عمومی و سازمانی داريم و همه ی نهادها بايد در قبال مشکالت و معضالت حوزه ی كاری خود پاسخ گو باشند. اين امر مستلزم توجه نهادهای مستقر است، توجه به خواست عمومی كه از فیلتر شورا می گذرد و ساعت ها و روزها بررسی و بحث پیرامون آن جريان دارد و به شکل ويژه به آن پرداخته می شود. اگر سازمان و نهادی بدون توجه به طرح موضوع و مشکالت شهری مسیر خود را ادامه دهد قطعا اتفاق فرخنده ای رخ نخواهد داد و معضالت و مشکالت همچنان پا بر جا باقی می مانند. بی توجهی محض زمانی اتفاق می افتد كه بخش عظیمی از سیستم مديريت شهر در حوزه های مختلف فقط راه خود را بروند و از اندوخته، نظرات و پیشنهادات شوراها غافل شوند. اين غفلت نتیجه ای جز ضرر و زيان برای مردم ندارد و در سطح كمی و كیفی زندگی آن ها هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. بر اين فکر و انديشه استوار هستیم كه نگاه محدود و كوچک به مديريت شهرها همیشه شکننده و آسیب پذير است و متوجه اين مساله هستیم كه توسعه بدون تدبیر و حركت فراگیر هرگز اتفاق نخواهد افتاد. پديده ی زنده و پويايی به نام شهر به مثابه يک موجود تغییر پذير می باشد كه اگر راه نفس كشیدن آن بسته شود در منجالب مشکالت ريز و درشت غرق خواهد شد. امروز گفتمان و تبادل نظر تنها راهکار رسیدن به جايگاه واقعی مردم در شهرهاست و اگر چنین اتفاقی نیفتد در گذر ماه ها و سال ها، هرگز برای هیچ شهری هیچ اتفاق میمونی رخ نخواهد داد.كشورهای مدرن و توسعه يافته بر اين باور استوار هستند كه نوسازی درونی و بیرونی بايد همزمان و همراه اتفاق بیفتد و با پشت پا زدن به اين مساله يعنی تغییر نکردن نگرش ها و روش ها در اين خفقان، هرگز نمی توان به اهداف و نتايج مثمر ثمری دست پیدا كرد و دچار تکراری بلند مدت خواهیم شد. اندوخته و تجربه همراه با به كار گیری علم، دانش و بهره گیری از دانش روز ، توجه به مشاوره های كاربردی شوراهای شهر و ايجاد يک رابطه ماندگار بین نهادها و سازمان های مختلف با شوراها يعنی رشد تفکر و گفتمان در يک محیط مترقی. زمانی كه چنین رويدادی اتفاق نیفتد يعنی هنوز در پیچ و خم توسعه مانده ايم و در مسیر درستی حركت نمی كنیم